logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Griekenland 2018
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Istanboel 2008
Spanje Andalusie 07
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Dag 1/2
Dag 3/4
Dag 5/6
Dag 7/8
Dag 9/10
Dag 11/12
Dag 13/14
Dag 15/16
Dag 17/18
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

Dag 7
Wat gaan de dagen snel. Alweer een week in Italië. Vandaag afscheid genomen van Il Quarceto in Santa Severina. Een paar leuke dagen in een bijzondere omgeving. Trudie merkte dat het landschap grote overeenkomsten had met Toscane echter zonder zonnebloemen. Toch vonden we deze streek minder, zeker de kust dan waar we hiervoor waren. Maar het gaat er natuurlijk om, om een indruk te krijgen. We trachten zoveel mogelijk ons reisverslag op Internet te plaatsen echter de Internet points liggen niet voor het opscheppen. Soms moet enig geduld in acht worden genomen. Oké, nu verder. Na het ontbijt vertrokken we om kwart voor tien naar onze volgende bestemming. Deze lag in Guardavalle, zo’n 135 km naar het zuiden. De azienda heet Villa Vittoria. Het leuke is dat het keer op keer, behalve ons eerste verblijf, een verrassing is waar we nu weer terecht komen. Inmiddels zit ik, Fred, onder de muggenbulten. We telden er zo’n achtentwintig. Heerlijk al die jeuk. Trudie heeft natuurlijk weer nergens last van. Maar ja, dat hoort bij de vakantie. Via een provinciale weg reden we door de bergen naar de kust om daar een grotere weg op te rijden. Deze weg liep langs de westkust. In Soverato nog wat boodschappen gedaan omdat we onderweg op het strand zouden lunchen. Vervolgens reden we verder en opeens zagen we een grote M van drie keer raden, ja MacDonalds. Deze was gevestigd in het plaatsje Montepaone Lido aan de SS106. Eerlijk gezegd was deze route langs de kust een stuk gezelliger dan de route gisteren. Deze kust is toeristisch al erg ontwikkeld en erg modern. Het kleine plaatsje waar M was gevestigd had een modern winkelcentrum met veel grote winkels. Het was inmiddels 12 uur geweest dus de maag begon alweer te knorren. Dan toch maar even. Een friet, een milkshake en een overheerlijke vissalade spraken natuurlijk tot de verbeelding. In Italië zijn veel Macdonalds voorzien van Italiaanse producten naast de standaard burgers en frieten. Na, nog even te hebben gepind vervolgden we de reis. Een kilometer of tien verder gingen we van de weg af om nog even lekker naar het strand te gaan. Je kunt de auto in het zicht van het strand parkeren. Dat is wel handig, omdat we alle bagage aan boord hebben. Toch is het in deze periode zo rustig, dat we beiden weer alleen waren op km’s lang strand. De temperatuur is 33 graden dus lekker warm. Om 13.50 uur vertrokken we weer. Rond drie uur arriveerden we in de azienda. We werden ontvangen door een vriendelijke oude heer, de eigenaar die ons de kamer aanwees. Een heerlijke grote kamer met grote badkamer. Het zag er allemaal proper uit. De azienda ligt weer heel ander als de andere twee. Het uitzicht is minder maar dat komt omdat we niet op een berg zitten maar op een soort vlakte omgeven door sinaasappel- citroen en appelbomen. Om ons heen staan wel allemaal bergen. Toch hebben ze allen een eigen uitstraling. We eten vanavond hier op de azienda en laten ons wederom verwennen door die Mamma. Trudie wilde geen kip dus gaf ik aan geen pollo en wat kregen we op het menu, konijn. Iets wat we beiden niet lusten. Maar ja, ogen dicht en kauwen maar. Fred dubbelop want Trudie nam alleen de zure sardientjes. We hebben toch nog heerlijk gesmuld. Om 22.00 lagen we in bed, Trudie te lezen en Fred zo vol als een ballon te slapen.

8 september
Alweer de achtste dag. Hier wakker worden geeft een heerlijk vakantiegevoel. Naast onze kamer loopt een bergstroompje. Je moet er niet teveel opletten anders blijf je naar de wc lopen. Het was een mooie dag maar wel veel bewolking boven de bergen. Laten we hopen dat het daar blijft hangen. Er was nog een Hollands en een Duits koppel die vandaag weggingen zodat wij alleen over bleven. Ik, Fred, zat voor onze kamer, op een afgeschermd grasveldje onder een grote dennenboom op een bankje. Om me heen grote cactussen en schitterende bloeiende planten. De laptop op mijn knieën. Naast me lag het tweede boek van Frances Mayes; Bella Toscane. Nou, zo voelde ik me ook. Rond negenen gingen we ontbijten. Weer veel zoetigheid, lekkere cake en brood. Veel zelfgemaakte jam en de rechtoverend staande koffie. We vragen er maar een kan warme melk bij zodat de koffie verdund en enigszins drinkbaar is. Wat dat aangaat zijn we nog geen echte Italianen. Na het ontbijt vertrokken we om de omgeving te verkennen. Wederom trokken we bergen in. Er zijn behoorlijke bergpassen die je grotendeels per auto kunt berijden. We hebben de Monte San Nicola bedwongen, 1240 meter. Schitterende vergezichten en een temperatuur die daalde naar 17 graden. We kwamen weinig volk tegen onderweg en er heerste een serene stilte die met geen woord te beschrijven was. Op deze hoogte staan nog wel enkele huisjes maar of die ook bewoont zijn konden we niet zien. Enkele malen stopten we om de omgeving in ons op te nemen en te filmen. De dorpen liggen niet zo hoog. Tijdens onze rit kwamen we langs het dorp Guardavalle wat schitterend tegen een berg aanligt. Je rijdt er tussen de sinaasappel en citroen plantages. De vruchten beginnen al aardig te groeien en de oogsttijd is rond de Kerst. Onderweg nog bij een drogist zalf gehaald voor de vele muggenbulten. In het dorpje Cardinale bezochten we een schitterende kerk, hoewel we de kerken in Toscane mooier vinden. Op een terras heerlijk genoten van een cappuccino en een broodje. Het was feest in het dorp want op klaarlichte dag werd vuurwerk de lucht in geschoten. Wat voor feest kwamen we niet achter. Het dorp leek in de verste verte niet op de dorpen die we tot nu toe gezien hebben. De huizen hadden iets van de Oostenrijkse bouw weg en ook hadden de mensen het hier niet arm gezien de duurdere auto’s die hier stonden. We vervolgden onze rit naar de kust want tijdens de siësta liggen wij op het strand. Een heerlijk stil strandje gevonden waar we weer enkele uurtjes hebben vertoefd. Rond 16.30 uur reden we naar Soverato, een grote badplaats. Een wandeling door de stad, een blik in de winkels en koffie met iets lekkers. Om 18.30 uur weer terug naar de azienda want om acht uur stond het avondeten, cena, weer op tafel. Het was een uitgebreid diner. Pasta met pepers, formaggio en tomaten. Weer een bord vol dus eigenlijk heb je al genoeg. Daarna koteletten met een heerlijke mix van gebakken aardappels, paprika en kruiden. Het toetje vers fruit, allemaal erg heerlijk. Danielle belde nog dat zij ook door de medische keuring is, dus wij hebben direkt twee agenten in ons gezin. Om 21.30 uur waren we weer op de kamer, moe maar voldaan.