logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Griekenland 2018
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Istanboel 2008
Spanje Andalusie 07
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Dag 1/2
Dag 3/4
Dag 5/6
Dag 7/8
Dag 9/10
Dag 11/12
Dag 13/14
Dag 15/16
Dag 17/18
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

13 september
We slapen goed ondanks de warmte. Ramen open, hor ervoor dan is het uit te houden. Vandaag hebben we na het ontbijt eerst het reisverhaal op Internet geplaatst en hebben we een cruise geboekt naar de Eolische eilanden, ondermeer de Stromboli, wat we aankomende woensdag gaan doen. Het gastenboek wees uit dat er veel gelezen wordt wat wij erg leuk vinden. Dat is voor ons een leuke respons terug. De foto’s kunnen niet op Internet worden geplaatst omdat we een verkeerde kabel hebben mee genomen om ze van het toestel op de laptop te plaatsen. Dat is nu weer jammer. Wat wel erg fijn is, is dat Trudie gelukkig weer helemaal opgeknapt is. Een bezoek aan de markt in Sante Dominica stond vandaag op het program voor het halen van verse groenten. Dat was in ieder geval snel gepiept. Eten is hier niet goedkoop en af en toe heb je het idee dat je verschrikkelijk genept wordt en duurder betaald dan het in werkelijkheid kost. Veel Italianen denken dat je Duitser bent en die liggen hier toch niet zo goed in de ‘’markt”. Dus proberen we zoveel mogelijk tijdens een gesprek duidelijk te maken dat we uit Olanda komen waardoor er een andere reactie ontstaat. In een broodjes winkel enkele sandwiches laten smeren die we bewaarden voor op het strand. Vervolgens ging de reis naar Tropea de parel van de Thyreense zee wat ligt op een rots boven de zee. Het was volgens de beschrijvingen een bezoek waard, maar het was er verschrikkelijk toeristisch, zeg maar Volendam. Nu, dat is niets voor ons. Na zoveel jaren in Italië al op vakantie te zijn geweest en al heel veel cultuur te hebben opgesnoven is dit nu juist niet, naar waar wij op zoek zijn. Veel van deze plaatsjes zijn al bedorven door het toeristische karakter waardoor het op ons al geen indruk meer maakt. Er zijn zoveel andere mooie stadjes die beschermd zijn gebleven voor dit ’’gevaar’’. Natuurlijk hebben we een paar mooie kerken bezocht waaronder een middeleeuws klooster Santa Maria dell Isola. Wat bovenop een rots ligt vlak voor de kust van Tropea. Het is een beetje te vergelijken met de Mont St. Michel in Bretagne maar dan veel kleiner. Er zijn hier toch veel Normandische invloeden.  Veel oude bebouwen staan in de steigers en worden gerenoveerd. Van Tropea reden we weer terug naar het strand waar we gisteren ook zijn geweest voor een paar uurtjes zon en het oppeuzelen van de broodjes. Er was veel sluierbewolking zodat we rond vieren terug gingen naar Capo Vaticano. Nadat we ons hadden opgefrist vertrokken we richting Nicotera. Een lieflijk dorpje op een kilometer of 18 hier vandaan. Hier was een ijssalon die bekend stond in de omgeving vanwege het lekkerste ijs wat hier gemaakt werd. Nu dat loog er niet om. Heerlijk die gelati. Na een wandeling in het centrum vertrokken we na zonsondergang om 19.00 uur weer terug. Nog even heerlijk gegeten, natuurlijk weer zelf gemaakt, slabonen van de markt, aardappels en de eigen gemaakte salade van Trudie. Een goed glas wijn, de Ciro, uit deze omgeving en heerlijke olijven completeerde het geheel. Na een spelletje rummicub sloten we de ogen om elf uur.

14 september
Vroeg uit de veren want we gingen naar de plaats Regio di Calabrië. Een grote plaats en tevens provincie hoofdstad in de zuid westelijke punt van de teen. Het ontbijt om 7.30 uur genoten en na het douchen rond 8.30 uur vertrokken. Wil je nog wat zien dan moet je op tijd aanwezig zijn want om 13.00 uur is alles weer dicht. Via Nicotera en Rosarno reden we naar de Autostrada de A3. Dit was de snelste manier om er te komen, echter je bent al 45 minuten onderweg om überhaupt op de A3 te komen. Eenmaal daar aangekomen, wilde het wel vlotten. Via grote viaducten en vele tunnels waren we om 10.30 uur op de bestemming. Parkeren is het eerste probleem want Palermo taferelen spelen zich ook hier af. Maar inmiddels zijn we wel het één en ander gewend en gedragen we ons in het verkeer ook als Italianen. Een parkeerplaats naast het centrum was natuurlijk de uitkomst en die hadden we dan ook snel gevonden. Een kaartje bij de lopende parkeerautomaat gekocht, ja, automaten hebben ze hier niet. Een gemeente ambtenaar loopt met parkeerkaarten de straat op en neer en verkoopt je vervolgens een kaart voor het aantal uren dat je weg blijft. Je krast de datum en tijd aan en niet op tijd terug bij de auto, jammer een bon. Maar zover lieten wij het niet komen. Regio di Calabrië is een oude stad tegenover Messina aan de andere kant van de Straat van Messina. Toch is het gezien het aantal en diversiteit aan winkels een heel moderne stad die echt Europees allure uitstraalt. Een gigantische lange straat met winkels met alle merken die je, je maar bedenken kunt. Dat hadden we hier in het zuiden nog niet gezien. We hebben even heerlijk rond gedwaald en een bezoek aan de grote kathedraal, Duomo, ontbrak ook niet. Een bezoek aan het museum zat er nu niet in omdat dit ’s middags ook dicht is. Om 16.00 uur wordt de deur weer geopend echter, omdat de reis terug nog een poos in beslag zou nemen zouden we in donker terug zijn waar we geen zin in hadden. In deze omgeving komen we zeker nog terug. Om 13.15 uur vertrokken we weer, niet via de A3 maar via de provinciale weg langs de kust. In San Giovani hadden we een schitterend uitzicht op de druk bevaren straat van Messina. De reis ging verder naar Scilla. Hier is de afstand tussen Sicilië en het vaste land het kleinst. We bezochten een kasteel, Castello dei Ruffo wat op een rots voor de kust was gebouwd. Deze rots is altijd een belangrijk punt geweest. Van piraten die zich hier hadden gevestigd om schepen te plunderen de bouw van het kasteel met aanlegplaats voor schepen in de 4e eeuw na de jaartelling. Er zijn nog vele andere dingen hier gebeurd echter omdat allemaal te beschrijven ben ik nog enkele A4tjes verder. Het bezoek was meer dan de moeite waard want het gaf een mooi panorama op de ingang van de Straat van Messina. Ook kon je goed de A3 zien die dwars door de bergen heen liep en tussen twee bergen verbonden werd door een reusachtig viaduct. Van Scilla reden we naar Bagnara wat bekend staat om de noga productie. Dus proeven maar. Jammer, toen wij er door kwamen lag iedereen nog op zijn nest vanwege de siësta. Het houdt allemaal wat. Toch was er nog iemand wakker, een vrouwtje stond met druiven, tomaten en komkommers langs de weg. Dat konden we natuurlijk niet overslaan dus nog maar wat inslaan. Zij gaf aan dat het allemaal uit haar tuin tegenover het stalletje kwam. Na deze inkoop hadden we weer een stevige klim bergopwaarts vanwaar het uitzicht weer fenomenaal was. In een klein plaatsje Palmi even snel een cappuccino en wat lekkers om vervolgens de reis te vervolgen. Via San Ferdinando en Nicotera arriveerden we rond zessen in Capo Vaticano. Bij de slager nog even vlees gehaald, een sausijs en karbonade. We zouden nog even gaan zwemmen maar de zee was erg ruw zodat we maar een heerlijke strandwandeling maakte. Vandaag voor de tweede maal en waarschijnlijk de laatste keer zelf gekookt, bloemkool met vlees en aardappels. Voor de bloemkool was een sausje wel lekker. Trudie wist wel hoe je eenvoudig een sausje kon maken met kaas. Nee, die handige zakjes die we thuis hebben verkopen ze hier niet. Toch deed ze haar uiterste best echter de pannen werkte niet mee zodat we allebei een klont saus hadden over de bloemkool. Gesneden saus zogezegd, ach je moet maar denken het was met liefde bereid, maar gelachen hebben we wel.