logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Griekenland 2018
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Dag 1/2/3
Dag 4/5
Dag 6/7
Dag 8/9
Dag 10/11
Dag 12/13
Dag 14/15
Dag 16/17
Dag 18/19
Dag 20/21
Dag 22/23
Dag 24/25
Dag 26/27
Dag 28/29
Dag 30/31
Dag 32/33
Laatste 2 dagen
Istanboel 2008
Spanje Andalusie 07
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

2 januari
De wekker liep af om 6.00 uur. Ontbeten, uitgecheckt en de auto weer gestart na drie dagen Adelaide. Een korte rit bracht ons bij het vliegveld. We hadden het inleverpunt voor de auto snel gevonden en zonder problemen de auto afgeleverd. Onze Ford Falcon had ons 4500 km goed werk geleverd. Na een snelle incheck bij Qantas vlogen we om 09.45 uur naar Alice Spring. De vlucht duurde 90 minuten. Bij aankomst moest de klok weer een uur terug. Het verschil met Nederland is nu 9,5 uur. En was in Victoria nog 11 uur. Na een voorspoedige vlucht landen we om 10.15u op Alice Springs. De temperatuur was 35 graden dus een complete shock gezien de temperaturen van de afgelopen dagen. Snel de koffers halen en de auto. We rijden nu in een 4wheel Nissan X-trail 4 liter. Een grote jeep met enorm vermogen maar dat is wel fijn. De Falcon was 3 liter dus deze is nog zwaarder. De omgeving deed anders verwachten dan we dachten. Er is hier veel groen en de stad telt 20000 inwoners. Alle voorzieningen zijn aanwezig. Winkelcentra’s, grote supermarkten en veel winkels en restaurants. Ingesteld op de vele toeristen. Ook het hotel was snel gevonden, wederom een heerlijke grote kamer. Koffers neergezet en eerst even naar het centrum voor water. Enkele mooie galeries bezocht met bijzondere aboriginal kunst. Mijn hemel wat was het warm. Na de lunch liepen we terug naar het hotel voor een duik in het zwembad, wat was dat heerlijk. Na de zwemronde de stad verder verkend. Een vreemde gewaarwoording een stad in de middle of nowhere, woestijn waar je geen idee van hebt. Lekker gegeten in het hotel gegeten. Morgen naar Ayers Rock.

3 januari
Vroeg uit de veren want we moesten 465 kilometer rijden. Ontbijt maar over geslagen dat zouden we onderweg wel doen. Om 7.30 uur reden we weg. De weg naar Ayers Rock loopt dwars door de outback. Nu hadden we ons er een heel andere voorstelling van gemaakt omdat we dachten dat een groot gedeelte van de weg dwars door de rode woestijn liep waar je links en rechts alleen maar rood zand hebt echter dat pakte anders uit. De hele weg is links en rechts begroeid zover als het oog rijkt, bomen, struiken en andere planten sierden groen of geel onze reis. De vorm van het land was duinlandschap en dan weer vlak en soms wat rotsheuvels tussendoor. We reden grotendeels alleen op de weg die voor een groot deel loodrecht door het landschap loopt. Op het hele stuk richting Ayers Rock zijn ons 25 auto’s gepasseerd en zie je voor en achter je verder geen auto’s en zijn we ca 100 tegenliggers tegengekomen. Waar vind je dit, een vreemde gewaarwording. Oja, bijna vergeten, we zijn ook nog voor twee zgn. roadtrains aan de kant gegaan. Dit zijn enorme vrachtauto’s met 3 aanhangwagens met een langte van 58 meter. Deze heren kennen geen pardon en rijden als je niet aan de kant gaat bovenop je bumper met een snelheid van 120 km per uur. We waren gewaarschuwd dus toen de eerste in de spiegel opdook ben ik op voorhand al aan de kant gegaan tevens om een foto te maken. Uitzondering op de regel is dat je op deze highway 130 km p/u mag rijden. Ook wonen er in deze omgeving nagenoeg geen mensen, Er zijn een paar grote veehouderijen maar dan houdt het ook op en op het hele stuk zijn twee benzine stations waar je buiten het tanken ook even kunt ontspannen en wat kan eten. Bij de tweede was tevens een zgn. bushcamping. Omstreeks 15.00 uur waren we in Ayers Rock. Het hotel maakt deel uit van een groot resort zeg maar een groene oase in de woestijn waar alle hotels direct in een soort park bij elkaar liggen. Dit is ook de enige plek waar je hotels vindt en ook een grote camping, wat winkels, restaurants en een supermarkt op een centraal plein. Zeg maar een soort Center Parcs dorp met hotelkamers in verschillende prijsklassen. Je loopt ook van het ene naar het andere hotel. Ook een politiebureau, brandweer  station en flying dokters post zijn aanwezig zo ook een klein vliegveld. We hadden een trendy kamer die heerlijk koel was. Eerst maar even gezwommen en daarna op onderzoek en naar het informatie centrum. Het Uluru - Kata Tjuta nationaal park begint enkele kilometers buiten het resort. Je hebt een toegangspas nodig die drie dagen geldig is. Het park (natuurgebied/reservaat) beslaat een enorm aantal vierkante kilometers groter dan Nederland en is voor een deel terug gegeven aan de aboritionals die hier ook wonen en een soort beheer voeren en tevens verdienen aan de vele honderdduizenden toeristen die hier komen. Uluru is heilige grond voor de aboriginals en op sommige plaatsen mag je dan ook niet komen en fotograferen. De monoliet Uluru is 3,6 km lang en 2,4 breed en 348 mtr hoog en bestaat uit een enkel stuk zandsteen wat ook nog eens 5 kilometer onder de grond zit. Een raar gezicht zo’n enorme meloch die daar eenzaam in het land licht. De tocht erom heen is 10 km maar is voor ongeoefende lopers veel te zwaar bij temperaturen van rond de 40 graden. ‘s Avonds zijn we naar de zonsondergang wezen kijken en waren niet de enigen. Er zijn speciale plaatsen waar je de auto mag neer zetten en die zijn er ook voor bussen. Honderden mensen aanschouwen dit spektakel wat een erge mooi kleurscharkering op de monoliet geeft. Rond 20.00 uur weer in het hotel met een ervaring rijker. Lekker gegeten en om 23.00 uur het licht uit.