logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Griekenland 2018
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Dag 1/2/3
Dag 4/5
Dag 6/7
Dag 8/9
Dag 10/11
Dag 12/13
Dag 14/15
Dag 16/17
Dag 18/19
Dag 20/21
Dag 22/23
Dag 24/25
Dag 26/27
Dag 28/29
Dag 30/31
Dag 32/33
Laatste 2 dagen
Istanboel 2008
Spanje Andalusie 07
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

Dag 22
Ontwaken met de zon geeft een een goed gevoel. Lekker ontbijten, de was in de laundry zodat we weer wat schoon hebben. Om 9.00 uur naar de waterkant want daar werden de pelikanen gevoerd. Een leuk gezicht al die grote vogels vechten om een visje. Hierna vertrokken we richting Penneshaw voor een bezoek aan Prospect Hill het hoogste punt in de omgeving en het eerst beklommen door de ontdekker van het eiland in 1802 Captain Matthew Flinders die het eiland inspecteerde. Via een trap met 550 treden, afzien in de zon, liepen we naar boven. Vanaf de top keek je 360 graden rond richting, American River (waar wij verblijven), de Pelikaan lagune, de zuidelijke oceaan en Pennington baai. Een mooi panorama. Vervolgens reden we 400 meter verder naar Pennington Bay. Hier konden we het strand op en wat voor strand. Een tropisch paradijsje omzoomd met rotsen en bomen. De zee was aan deze kant van het eiland erg onstuimig door de wind met hoge golven. Zwemmen was door de enorme onderstroom niet mogelijk maar wel pootje baden. In deze omgeving is het gevaarlijk om te zwemmen dus laten we dat maar achterwege ondanks de aanlokkelijke licht blauwe zee met prachtige brekende golven. Ook is het hier eb en vloed en de stranden die eerst lekker breed zijn worden langzaam overspoeld door het water dus je moet ook de tijd in de gaten houden. Trudie wilde nog naar een Glass Galery enkele kilometers verderop echter die konden we niet vinden wel een afslag naar de beach aan de andere kant van het eiland. Wederom een mooi strand en een kalme zee echter we waren al in het water geweest dus nu even niet. Wel lag er in deze lagune een schitterend jacht , ja het kan nog gekker met een helicopter aan boord. We besloten om weer naar het westen te rijden naar Kingscote. De hoofdplaats van het eiland met 400 bewoners. Er zijn op dit hele eiland maar drie plaatsen waarvan twee kleine, American River en Penneshaw plus de hoofdstad. De history van het eiland was niet erg fraai. In 1806 vestigden een groep ontsnapte gevangenen en gedroste walvisvaarders uit Amerika zich op het eiland en wel in American river. Ze maakten er een zootje van en slachten een groot deel van de zeehonden populatie af. In 1827 werden alle bewoners opgepakt door een militaire missie. In 1836 trachtte men de eerste zuid australische kolonie te stichten op het eiland in Kingscote echter dat mislukte waardoor het eiland lange tijd onderontwikkeld bleef. Uiteindelijk gaf de regering grond weg aan veteranen uit de oorlogen die hier uiteindelijk het eiland toekomst gaven. Kingscote is een erg leuke en levendige plaats. Veel leuker dan American River wat hierbij in het niet valt. Enkele winkels, supermarkt, gallerys en restaurants maken het een plaatsje waar het goed toeven is. Gezien we altijd wat unieks meenemen van onze reizen hebben we hier in een kunstgallery een hele mooie schaal gekocht gemaakt door een kunstenaar die zijn leven lang al op het eiland woont, Mark Capon. De schaal sprak ons erg aan en deze laten we apart per vliegpost veilig thuis bezorgen. In een visrestaurant heerlijk gegeten want ook de inwendige mens moet niet vergeten worden. Hierna een museum bezoek aan de Hope Cottage. Hier krijg je facinerende kijk op de historie en ontwikkeling van het eiland. Ook is er hier in Kingscote nog een kleine pinquinpopulatie echter die liet zich niet zien. Het werd tijd om weer richting hotel te gaan want het was al over vijven. Terug in American River nog even een blik op het kleine haventje waar de vele pelikanen rondzwommen die al loerend bij de binnenkomende vissersbootjes wachten op een visje. Om 18.40 uur waren we weer terug. Morgen richting Adelaide.

Dag 23
Op naar Adelaide voor onze laatste bestemming in het zuiden van Australia. Het was redelijk druk op de weg, dat komt vanwege de vakantie en het einde van het jaar waardoor er veel familiebezoeken zijn. Het was geen lange rit dus we besloten in Victor Harbour even op te steken. Deze plaats is een toeristenplaats dus eigenlijk moet je die mijden maar vanwege een ouderwetse paardentram die over een brug naar Granite island rijdt dachten we dat dat wel leuk zou zijn. Het was regenachtig maar niet koud. Wat een zomer hier maar altijd beter dan Holland waar het vriest. Het was een drukte van belang. Het is net een soort Scheveningen, kermis, eettentjes en allerlei andere atracties waren aanwezig. Wij kwamen voor de paardentram en dat was inderdaad een leuke attractie. Een ouderwetse tramwagon werd door een paard getrokken over een brug naar een eiland wat ca. 300 mtr van het vaste land af lag. Op het eiland maakte we een wandeling die ondanks dat het regende een mooi uitzicht gaf op de woeste zee. Op het eiland zat ook een pinquinkolonie echter we hebben er maar één gezien. Terug naar het vaste land en snel weer weg uit deze hecktiek. Veel inwoners van Adelaide maken een dagtocht naar deze omgeving. We hadden een voorspoedige reis naar Adelaide en dankzij Trudie haar goede navigitorschap hadden we het hotel snel gevonden. De auto in de parkeergarage en inchecken. Ons Holiday Inn hotel ligt midden in het centrum wat een groot voordeel is want alle highlights liggen direct in de buurt. Met een korte wandeling in de omgeving en heerlijk eten bij een goed Italiaans restaurant besloten we ook deze dag.