Dag 15
Vandaag een rustige dag. Na het ontbijt reden we een stukje langs de kust via de EO77 een goed begaanbare weg. We passeerden ook de plek waar we morgen met de ferry de oversteek maken naar het vaste land. De kustlijn is hier prachtig grind stranden en zandstrandjes wisselen elkaar af en de omgeving is een oase van groen met aan de andere kant een diepblauwe zee. Het is zondag en overal uitgestorven dus heerlijk rustig. Vanaf de ferry namen we een verkeerde afslag en reden 2 km over een onverhard pad wat niet de bedoeling was. Trudie nam me uiteindelijk mee naar een lokale wijnmakerij, Vriniotis Winery in Gialtra. We kregen een leerzame rondleiding en kochten natuurlijk een flesje wijn. Hierna een strandje opgezocht en heerlijk ontspannen. Helder water en vissen om je heen. Op een gegeven moment dachten we grote vissen te zien die langzaam naar de kust zwommen. Het bleken kwallen te zijn, om precies te zijn spiegelei kwallen, dat was ook de vorm, prachtige beesten. We waren snel uit gezwommen. Via het plaatsje Orei reden we terug. Een havenplaatsje waar we lunchten en een groot beeld van een enorme marmeren stier bezochten welke ooit op een Romeins siergraf stond. Rond vieren waren we weer in ons hotel. Ook hier nog lekker gezwommen, gegeten en op tijd onder zeil. Morgen gaan we naar Lamia waar we overnachten bij een zus van onze vriendin Julie, de partner van onze vriend Michael. Daarna nog drie nachten in Thessaloniki. 

Dag 16,

Vandaag verruilden we het eiland Evia weer voor het vaste land. Uitchecken en op weg naar de ferry haven in Agiokampo waar we de oversteek maakte naar Glyfa. We hadden de ferry van 11.00 uur, een kaartje, auto met twee personen, kostte euro 18.50. Het is een open ferryboot met twee laadkleppen waar je oprijdt en in dezelfde richting weer afrijdt. De overtocht duurde 25 minuten en je geniet van het prachtige uitzicht. We reden vanaf Glyfa op ons gemak naar Lamia wel over de tolweg en zouden rond 16.00 uur bij de familie zijn dus we hebben ons even vermaakt. Lamia, is een een stad met zo’n 70.000 inwoners en ligt in een dal tussen twee hoge bosrijke bergketens in van 2100 mtr en 1700 mtr. hoogte, eeft een lange geschiedenis, wat ook duidelijk te zien is aan de overblijfselen die hier nog staan. We reden eerst naar een kasteel boven op een heuvel wat tevens een museum was en panoramisch uitzag over de stad. Het was gesloten. Vanaf het kasteel zag je de zee dus we besloten om de tijd te overbruggen en naar Agia Marina te rijden. Een klein gehucht met haventje en leuke boulevard. Het zag er best gezellig uit maar ook hier was het seizoen bijna voorbij. In het water lag een lange pier/jetty waar vroeger schepen gelost werden op de pier lagen rails, dus wellicht werden vroeger de goederen op treinwagons geladen. Ook hier weer veel kwallen echter een andere soort, blauwe. We liepen de pier op en bleven aan het einde staan, want wellicht konden we dolfijnen spotten, die zagen we hier niet maar er zwom wel een reuze schildpad, wat de kers op de taart was voor deze dag. Rond 16 uur waren we bij ons overnachtingsadres, de zus en de ouders van onze vriendin Julie en vriend Michael. We werden met alle gastvrijheid ontvangen en hadden een comfortabel appartementje voor ons zelf. Gelukkig sprak Eleni, Engels, want Grieks is niet onze sterkste kant. Na de koffie, met overheerlijke zoetigheden zijn we lopend verder op verkenning gegaan in het stadje. We liepen naar Parko Agio Louka boven op een heuvel 350mtr en te bereiken via een groot aantal trappen. Hier staat ook de gelijknamige kerk. Bij een café dronken we iets waarna we via een aantal gezellige straatjes weer afdaalden naar een goede herberg Loupta Depla (Athinon 22, Lamia), Griekenland waar we heerlijk gegeten hebben, voor weinig. Rond 20u waren we terug. Eleni zei dat ze voor ons eten had maar dat was niet afgesproken. Wel heel lief, we namen nog wel een heerlijke crema, een soort vanille pudding en wat fruit. We hebben nog even gezellig gekeuveld voordat we onder de wol kropen.