logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Griekenland 2018
Dag 1/2
Dag 3/4
Dag 5/6
Dag 7/8
Dag 9/10
Dag 11/12
Dag 13/14
Dag 15/16
Dag 17/18
Dag 19/20
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Istanboel 2008
Spanje Andalusie 07
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

Dag 1
Heerlijk vakantie, het strandhuis weer op stal. Het weer werd hier minder, na een prachtige zomer, dus gingen nog even genieten van het mooie Griekse vaste land. Roderick bracht ons naar Schiphol en na een snelle check-in eerst maar ontbeten. We vertrokken op tijd en na een voorspoedige vlucht landen we rond 13u op Thessaloniki. Met de bus van het vliegtuig naar de aankomsthal, koffer van de band en op zoek naar het busje van autoverhuurbedrijf wat ons naar AutoUnion bracht. Ook dit verliep voorspoedig. Er werd een Citroën C4 diesel voorgereden, lekker ruim en comfortabel. Ons eerste hotelletje was in Edessa, een klein stadje op ca 80 km rijden en bekend van haar watervallen. Via het centrum van Thessaloniki, het was niet druk, reden we de stad uit. Het was een lieflijk landschap en vlak, wel bergen in zicht. De wegen zijn goed begaanbaar echter het blijft opletten geblazen want er zat zo af en toe een gat. Onderweg passeerden we het stadje Pella, hier maakten we een tussenstop. Pella was de oude hoofdstad van Macedonië en de geboorteplaats van Alexander de Grote, één van de grootste uit de Griekse geschiedenis. Het was, zoals zoveel archeologische afgravingen, veel stenen, afgebroken pilaren en onder afdakjes prachtig bewaarde mozaïeken. Het terrein is behoorlijk groot en op bordjes was goed te lezen wat het allemaal voorstelde zodat je, je er een voorstelling bij kon maken. Best de moeite waard. Oja, wij hadden alleen een kaartje voor het terrein à €4 pp. maar je kon ook een combikaartje kopen met een museum bezoek, dat lieten we echter. Rond 17u arriveerden we bij ons questhouse. Edessa ligt op 650 m hoog tegen een berg aan dus het uitzicht is fantastisch. De straatjes zijn smal, kinderkopjes dus trillen en oppassen geblazen. Onze routeplanner bracht ons feilloos naar deze plek. Het was een prachtig gerestaureerd authentiek herenhuis waarin het
Varosi Guesthouse is gevestigd. Onze kamer was geheel in een romantische stijl en we werden op een uiterst vriendelijke manier ontvangen en wegwijs gemaakt. Eerst maar koffie en een late lunch met uitzicht op het fantastische weidse landschap. Op de achtergrond het ruisen van water van de watervallen. Edessa staat hier om bekend en het zijn de grootste van Griekenland, tot wel 70 m hoog. Na de koffie hebben we ze van dichtbij bewonderd. Massa’s water stromen vanuit de bergen door het centrum in een soort kanalen en banen zich met enorme kracht en herrie een weg naar beneden het dal in. Het geheel ligt erg mooi in een parkachtige omgeving met allerlei looppaden en trappetjes om het geweld maar zo goed mogelijk te beleven. Een spectaculair gezicht en altijd jammer dat je weer door moet, water blijft fascineren. We aten bij een taberne, lekker en niet duur. De eerste dag voorbij, moe maar waardevol.

Dag 2
Na een wat onrustige nacht, rond 8 uur uit de veren. Het bed lag heerlijk echter met een raam open slapen was met de harde wind en honden geblaf geen optie. Met de airco aan slapen vonden we ook niets dus het was wat benauwd. Maar goed een nieuwe dag waarop we richting Kastoria zouden rijden. Allereerst genoten van het ontbijt, wat erg goed was. Dit Guesthouse en het naast gelegen hotel scoren een 9.6, nu dat is het meer dan waard. Na nog een kort rondje door het stadje met een bezoek aan de mooie Byzanthijnse kerk vertrokken we richting Kastoria. Ik had een route uitgezet via de bergen wat een aanrader was, in de diverse reisgidsen. Via de EO2 naar Agras waar we de snelweg en door ziuden rijden via Nisi naar Panagidsa. Allemaal kleine dorpjes. So far zo good. In het centrum van het dorp Nisi ging het mis. Pffff. De route planner verwees ons een straatje in wat steil naar boven ging. Trudie had al een gevoel dat er iets niet klopte. Boven aangekomen stonden er een paar huizen en het straatje liep dood. We stonden heel ongelukkig met de auto op een denk ik 10% schuine helling/smalle straat. Ik kon bij één van de huizen de oprit oprijden echter, achter stond ik wat ongelukkig waardoor ik niet achteruit kon, wat wel eens gebeurd bij optrekken, anders zou de achterkant van de auto volledig beschadigd raken. Ik probeerde met de handrem erop langzaam op te trekken maar het lukte niet, had achteraf veel meer gas moeten geven. Ook was het wennen met een andere auto. Normaal ben ik niet snel uit het lood maar op dat moment was ik ten einde raad. Ik was bang de auto te beschadigen. Oplossing, er stonden een aantal bewoners op het balkonnetje e.e.a. gade te slaan die ik om hulp vroeg. De bewoonster van het huis, wellicht wel wat gewend stapte in de auto, gaf een enorme dot gas, handrem langzaam er af en ja gelukkig ging de auto vooruit, weg van die muur en bij haar langzaam de oprit op. Ze keerde hem en zette de auto weer in de goede richting. Wat waren we blij. Dit was mij nog nooit gebeurd meestal red ik het wel maar dit was mij toch teveel. We reden terug en verlieten Nisi richting Amindeo via de E86 en langs het meer Vegoritida.
De streek is een wijnstreek van Griekenland, waarvan gezegd wordt dat hier de beste wijnen ter wereld vandaan komen. Het was een mooie route en de E-wegen zijn prima begaanbaar en niet druk en dus een aanrader. Onderweg staken we even op in het plaatsje Vegora. Niets te doen maar lekkere koffie bij het plaatselijk café en erg vriendelijk. Via Amindeo reden we naar Florina via, weer een prachtige bergroute met mooie vergezichten en veel kleine heldere meertjes waar we meerdere malen hebben gestopt. Van Florina reden we richting de Prespa-meren. Waar je rekening mee moet houden zijn waarschuwingsborden voor beren, ja... beren. Eerlijk gezegd wisten we niet dat de dieren in deze omgeving voorkwamen.  Ramen en deuren dicht dus. Deze meren zijn de hoogste bergmeren van de Balkan en liggen op grenzen van Griekenland, Albanië en Macedonië. Er is hier een enorme verscheidenheid aan vogels en vlinders ca. 70 soorten. Er worden zelfs speciale vlinderreizen geboekt. We reden via de EO2 en EO15 naar Mikrolimni. Een gehucht aan het kleinste Prespa-meer waar we even opstaken. Van hier reden we richting Kastoria waar we in Sidirochori ons volgende overnachting in hotel Loggas hadden op 1000m hoogte. Een ruime junior suite, jaahhh we doen niet minder met een prachtige view op Lake Kastoria en Kastoria stad. Nog even heerlijk gezwommen en aansluitend in het hotel restaurant gegeten.