Een rustige dag gepland. Het is zondag dus bacon and eggs. Alles klaargemaakt op de multifunctionele BBQ buiten. Geen gestink binnen. Een zwaar ontbijt maar voedzaam. Vervolgens reden we naar Cynthia (dochter) want ook zij had een nieuw huis. Wederom een leuk stulpje. Lekker koffie gedronken, niet zoals bij ons maar een beker van hier tot Tokio. Eigenlijk heb je aan zo’n beker voor de hele dag genoeg. Maar ja, de blaas moet ook wat te doen hebben. Hierna reden we naar Jason (zoon) want die konden we natuurlijk niet overslaan. Op een schitterende veranda hebben we heerlijk een uurtje vertoefd. Het was de bedoeling dat we ’s middags naar een nicht zouden gaan voor een thee en late lunch. Anja woont vlak bij Bill en Gayle. Zij zijn beide country guys en houden erg van de natuur wat natuurlijk terug te vinden is in de leefgewoonten. Hun huis ligt midden in de bush en is een plaatje. Zij hebben het echter verkocht en gaan verhuizen naar de kust waar een nieuw huis wordt gebouwd. Hun huidige stek vergt veel onderhoud, vooral de bladeren van de bomen die het gras verstikken en de gum-trees verliezen ieder jaar hun bast wat ook lekker in de tuin dwarrelt wat een enorme troep geeft. We genoten van een heerlijke lunch en wederom kwamen er enkele familieleden join the club. Trudie is nog even gaan zwemmen want een zwembad ontbreekt bij bijna geen enkel huis. Ook hebben we kangoeroes gespot. Er zaten er veel achter hun woning. De beesten zijn erg schuw en dichtbij komen kun je niet. Een van de honden van Anja en Kell is waarschijnlijk afgelopen week door een kangeroe gepakt en met de scherpe nagels van de voorpoten gedood. Ze zijn dus ook gevaarlijk, zo leuk als ze er uit zien. Kell bood aan om met de 4 wheel drive kangoeroes van dichtbij te spotten waar ik natuurlijk geen nee op zei. Dus zo gezegd zo gedaan. Wat een rit door de heuvels, helling op helling af sommige waren zo steil dat ik dacht dat we zo naar beneden zouden glijden, of never nooit meer omhoog kwamen. Maar een landrover met een vier liter motor laat je niet in de steek. Goed filmen kon ik niet met al dat getril in de auto, zodra je stil staat gaan de kangoeroes er van door maar heb wel getracht wat shots te maken. Geweldige ervaring. Dat is pas vier wheeldrive, auto’s waar ze in dit land voor bestemd zijn en niet voor de boodschappen bij Albert Heijn. Een rustige avond en voorbereiden op het afscheid morgen waarop we de reis vervolgen.
Maandag 21 november 2005 Vanmorgen was ik Trudie al vroeg wakker, om 7.00 uur en heb even met thuis gebeld daar was het toen 21.00 uur. Rustig aan de koffers en de rugzakken opnieuw ingepakt en Fred heeft het verslag van gisteren gemaakt en op de website gezet. Tevens nog wat extra bladzijden aangemaakt alvorens we aan het ontbijt gingen. Bill en Gayle waren al druk met hun bezigheden zodat wij met z’n tweeën hebben gegeten. Om 9.45 uur werden we uitgezwaaid door Gayle, die vandaag andere afspraken had lopen met haar moeder. Onderweg pikten we Anja op en zijn we nog voor een groet naar Tante Tet gereden. Om 10.15 uur vertrokken we uiteindelijk uit Singleton voor onze terugreis naar Sydney. Een rit van zo’n driehonderd kilometer. Onze eerste stop was na zo’n honderd kilometer in een Mac Donald restaurant voor een kop koffie en de toilet. Op het moment dat wij zouden vertrekken werden we nog verrast door Gayle. Zij was onderweg met haar moeder en een vriendin voor een bezoek aan het ziekenhuis in Sydney. Wij vervolgden onze reis via een toeristische route, een weg die langs de kust ging. Het was de bedoeling om daar ergens aan zee onze lunch te nemen. Helaas hadden we een afslag gemist en kwamen daardoor op een plek terecht waar niemand van ons het bestaan van wist maar erg mooi was. Via een weg gereden, lijkend op een haarspeld zagen we een idyllisch gelegen baai met mooie boten. Om bij een goed restaurant te komen moesten we een veerpont nemen. Hier hebben we even zeer gezellig gezeten en lekker gegeten. Vandaar uit zijn we richting de snelweg gegaan om zo op een snelle manier Sydney te kunnen bereiken. Hier was het even rondom het vliegveld goed rondkijken om ons hotel te kunnen vinden, wat toch nog redelijk snel lukte. Nadat we hadden ingecheckt hebben we met onze neef en nicht nog een kop koffie genomen. Bedankte hen voor alle gastvrijheid die we mochten ontvangen waar naar we hen uitzwaaiden. Nu op het moment, na even een opfrissing in de badkamer van onze room, ben ik dit verslag gaan maken en ligt Fred heerlijk te relaxen met één of andere film op de televisie. Straks lekker beneden genieten van het diner en dan ontspannen met een goed boek voor dat we het licht uit doen om te gaan slapen.
