Dag 25
Geralton - Perth
De weg vervolgen van Geraldton naar Perth. Een rit van ruim 470 km. Een deel van deze weg, de Brand Hwy hadden we la gereden echter de weg splitst na ongeveer 100 km waarbij je dan de Indian Oceandrive kunt nemen welke vlak onder de kust doorloopt wat we ook deden. De Hwy 60 gaat helemaal door naar Perth en ook hier kun je doorrijden met een snelheid van 110 km/u wat op sommige stukken best fijn was. Maar voordat we dit deden staken we even op in het dorp Greenough ongeveer 30 km vanuit Geraldton, dit is een klein historisch dorp te vergelijken met Orvelte of de Zaanse Schans maar dan veel kleiner. Je krijgt er een beeld hoe het leven was in voorgaande eeuwen. Er staat twee kerken, een school, politieburo, aantal huizen en een gemeenschapshuis. En wederom dit was historisch erfgoed. Er staat een restaurantje waar je heerlijk koffie kunt drinken met homemade appeltaart wat we dan ook deden. Je betaalt een kleine entreeprijs. Het is de moeite waard voor een stop. We reden door en zijn in drie kustplaatsjes even opgestoken om te kijken of we er konden lunchen, Leeman, Green Head en Jurian Bay. De eerste twee zijn wel even leuk om te stoppen en te genieten van de uitzichtpunten. De laatste is een prachtig plaatsje waar we lunchte. Het heeft een leuke steiger in zee, een prachtige boulevard en veel gezelligheid.
Hier belde ik ook even met ons volgende verblijf met de te verwachtte aankomsttijd. Het is een prachtige route met dan weer uitzicht op de oceaan dan weer op prachtige witte duinen en landschappen. Het is geen Great Ocean Road waarbij je constant zicht hebt op de Oceaan maar het rijdt wel heel divers. Daarnaast nodigt het uit om even de benen te strekken op het strand dus reden we een klein weggetje in, zoals er meerdere waren en reden zo over een klein duin naar de zee maar zagen ook een kleine camping waar men vrij mocht kamperen. Het was een idyllische spot omringt door rotsen en bomen. Toen we langs het water liepen kwam ik een meneer tegen die hier al een paar keer was geweest en we raakte in een leuk gesprek. Deze plek moet je weten anders zul je hem niet vinden, het was dus toeval dat we hier het weggetje in draaide. Verder liep de rit gesmeerd. Via de Freeway 60 kwamen we bij Wanneroo, Perth binnen rond 17.30 uur spits dus erg druk en om de 500 meter stoplichten.
De routeplanner bracht ons feilloos bij ons appartement (Veranda Appartments) in het centrum van Perth. De auto kon in de parking onder het gebouw, de ontvangst was allervriendelijkst en we werden naar ons appartement op de tweede etage gebracht. Een prachtig groot appartement, heerlijk luxe, waar we de komende dagen nog even heerlijk kunnen ontspannen.

Dag 26
Een heerlijke lange nacht. Rond 8.30 uur werden we wakker. Ontbijten en on the road again. Vandaag stond Fremantle op het programma, hier waren we al eerder geweest echter een bezoek aan de voormalige gevangenis ontbrak nog. Daarnaast wilde we nog wat souvenirs scoren. We hadden de auto dus wat is er niet makkelijker. De souvenirshops in de Shet, voormalige pakhuizen waren gesloten alleen open van vrij tm zon. Dan maar wat shoppen in de city centre. Dit is nog behoorlijk groot. Na de nodige inkopen naar de State Prison in Fremantle. Een voormalige staatsgevangenis die 1991 is gesloten en ruim 100 jaar heeft dienst gedaan. Een oud gebouw waar je een goed beeld kreeg door de eeuwen heen hoe gevangenen zaten opgesloten en hoe de dagelijkse gang van zaken was. Het telde drie verdiepingen, was gebouwd van limestone en op het hoogtepunt zaten er meer dan 1000 gevangenen. We kregen van Matthew een alleraardigste gids een prachtige 1.5 uur durende rondleiding. De verschillende cellencomplexen, met licht gestraften en zwaar gestraften de keuken, wasserij, luchtruimtes en de executie ruimten waar tot de midden 80tiger jaren nog executies plaats vonden dmv. De strop. Er zijn hier 44 executies geweest een macabere plek. Ook was er een grote kapel waar de gevangenen op zondags verplicht heen moesten. Men moest hier de Church of England belijden een afscheiding van de RK kerk. Wat wel bijzonder was dat je een kijkje kreeg in de cellen, hoe een cel er in de jaren 1800 uit zag en de wijzigingen door de jaren heen, dus een stuk of 8 verschillende cellen waarin in de laatste twee ook muurschilderingen waren te zien. Langgestraften mochten vanaf de jaren 60 vorige eeuw op de muur schilderen. Een interessant bezoek welke we een ieder aanraden. Na een bezoek aan het oorlogs memorial op de heuvel terug naar ‘huis’. Bij de supermarkt hadden we verse groenten gekocht en pasta dus ik had een heerlijke pasta gemaakt. Weer eens iets anders. Verder een rustige avond.