logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Dag 1/2/3
Dag 4/5
Dag 6/7
Dag 8/9
Dag 10/11
Dag 12/13
Dag 14/15
Dag 16/17
Dag 18/19
Dag 20/21
Griekenland 2018
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Istanboel 2008
Spanje Andalusie 07
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

Dag 18
Na een goede nachtrust op een stille kamer waren we om 07.30u wakker. Om 9.00u aan het uitgebreide ontbijtbuffet. Trudie had de dag alweer uitgestippeld. Allereerst naar de wijk Baoshan. Deze wijk is meer dan 600 jaar oud en is in deze metropool overgebleven na de sloop van vele andere wijken. Waar nu wolkenkrabbers staan, de metro rijdt en een enorm wegennet ligt was 25 jaar geleden nog niets. Hoe is het mogelijk dat in zo’n korte tijd alles uit de grond is gestampt, niet te geloven maar het is toch zo. Er wordt nog steeds gebouwd aan metrolijnen en infrastructuur. Shanghai is met 23 miljoen inwoners qua inwonertal de grootste gemeente ter wereld en is één van de drie grootste metropolen ter wereld. De wijk Boasan is een volkswijk met allemaal kleine huisjes, winkeltjes, waar van alles wordt verkocht, ijzerwaren, verlichting, bestek, kleding, badkamer-artikelen, klokken, elektronica etenswaren etc. etc. Je kunt het zo gek niet opnoemen. Online shopping is hier nog niet door gebroken. De wijk bestaat uit een aaneenschakeling van smalle straatjes, kleine huisjes waar etensluchtjes je tegemoet komen en is omsloten door wolkenkrabbers. Je bent hier niet alleen, het krioelt hier van de mensen. Een gezellige drukte waar je als toerist een bezienswaardigheid bent. Vanhier vertrokken naar een grote speelgoedwinkel, echter die bleek niet meer te bestaan. Het was veel lopen omdat ook de afstanden in de metrogangen enorm zijn. Daarnaast is het veel zoeken naar een lift omdat er veel hoogtes overbrugd moeten worden en dat was voor Trudie niet te doen, weliswaar ontkwam je hier soms niet aan. In de metro is enorm veel personeel wat erg behulpzaam is, daarnaast valt op dat er veel beveiligers rondlopen. Ook is de aanwezigheid van politie op bijna iedere straathoek een feit, hangen er ongelofelijk veel camera’s en moet je tas of bagage bij alle ingangen van de metro door de scan. Dit houdt enorm op gezien de enorme drukte in de metro. We vervolgde onze tour met een bezoek aan People Square. Een plek van ontmoeten midden in het centrum waar men danst, muziek speelt etc. Een gezellige boel een soort Dam square. Weer de metro in, op naar de Jin Mao toren. Deze wolkenkrabber van 421 meter hoog heeft een skydeck op 340 meter hoogte wat tevens het hoogste skydeck van de wereld is. De lift brengt je met een snelheid van 9 meter per seconde naar de 88ste verdieping. Tot aan de 53ste verdieping zitten kantoren en van de 54ste tot de 87ste verdieping is het Hyatt hotel gevestigd waarvan af alle verdiepingen aan de binnenzijde zicht is op de hotellobby. Eén groot open gat naar beneden. Vanaf de 88ste verdieping kijk je via een speciale dakconstructie zo de diepte in naar de lobby, prachtig gezicht. Het gebouw was tot voor kort het hoogste van China en is het op drie na hoogste van de wereld. Je hebt een fantastisch 360 graden uitzicht op de omgeving en je kunt ook een zgn. skywalk doen aan de buitenzijde van deze etage echter dat vond Trudie niet zo’n goed idee. Het gebouw is ontworpen om een aardbeving van 6 op de schaal van Richter te doorstaan, geeft een veilig gevoel.... De toegangsprijs was €15. Naast dit gebouw staat de Financial Tower die 620m hoog is. De dag was nog niet voorbij. Eten deden we in een Chinees Italiaans restaurant. Was prima maar wel vreemde smaken. De Jing-An tempel stond nog op het programma. Een enorm tempel complex in het centrum, echter die was om 17u gesloten. Hier gaan we morgen naar toe. Vandaag bij elkaar 13 km gelopen, Trudie houdt het maar vol. Ze neemt wel pijnstillers in anders redt ze het niet. Heeft veel pijn maar wil ook graag alles zien. We reisden midden in de spits naar het hotel. Mensen massa’s in de metro, je kunt je niet voorstellen hoe druk het hier is. Iedereen verdringt zich voor de poortjes, metro’s zitten barstensvol zodat je af en toe gewoon één moet laten gaan. Er reizen per dag 12 miljoen mensen met de metro en het is het grootse en drukste metronetwerk van de wereld. Het is geen wonder dat er langs de rand van het perron glazen wanden staan met deuren erin waarvoor de metro precies stopt en beiden deuren, perron en metro gelijk open gaan. Waren deze er niet dan zouden de mensen elkaar in de metrosporen duwen. Altijd is men beleefd om voor Trudie op te staan. By the way dit is in alle Aziatische landen zo, veilig en goed. We waren om 20.00u afgemat thuis. Trudie lekker in bad en aansluitend nog een filmpje gekeken. 

Dag 19

We stonden op met regen. Een grijze lucht omsloot het hotel. Genoeg plannen voor vandaag en we laten ons niet uit het veld slaan. Na het ontbijt namen we de metro YaoHan. Hier was een groot winkelcentrum om nog wat inkopen te doen, helaas niet geslaagd. We wisten nog niet dat het toen zo regende want alle grote winkelcentra loop je vanuit de metro stations binnenin je loopt ook zo weer de metro in. Een bezoek aan de oude waterstad Qibao in het Minhang district stond op het programma. De stad is ouder dan 1000 jaar en bestaat uit een aantal kanalen met traditionele huisjes en prachtig bruggen. De straatjes zijn smal en er bevinden zich over het algemeen, kleine souvenirswinkeltjes en restaurantjes. We liepen vanuit de metro door de plenzende regen met plastic regenjasje aan, wat eerlijk gezegd niet de leukste wandelingen zijn. Maar het oog wil ook wat. We liepen er in een kippenren doorheen, maakte wat foto’s en hadden er snel genoeg van. Veel lol hadden we er dus niet aan maar het is zeker de moeite van een bezoek waard als de weergoden je goed gezind zijn. Ook hier weer op deze plek allemaal grote winkelcentrums. Eerst maar even gelunched om vervolgens met de metro naar de Jing An tempel in Nanjing Road west te reizen. Het regende nog steeds. Deze tempel hadden we gisteren ook bezocht maar toen was tie gesloten. Het is een enorm tempelcomplex van 780 jaar oud in hartje Shanghai en is nationaal erfgoed. De entree was 50 yuan €6. Je komt binnen via een grote poort op een soort binnenplaats waar een altaar staat en mensen wierook aansteken. Er omheen een aantal tempels met grote Boeddha’s. Zowel op de begane grond als op de etages loop je via balustrades overdekt van tempel naar tempel. Tegenover de poort aan de andere kant van het plein ligt een grote brede trap die eindigt bij de entree van de Mahavira tempel waarin een enorm beeld, grootste van China op vaste land, staat van Sakuamuni gemaakt van pure Jade en 12 ton weegt en 4m hoog is. De ruimtes zijn sober versiert en mensen kunnen hier mediteren en hun gebeden doen en wierook opsteken weg van alle hectiek om de tempel heen. Achter de tempel staat een pagode van 35 meter hoogte. In 1972 brandde de tempel af maar is uiteindelijk weer volledig herbouwd. Nadat we de tempel verlieten doken we het naast gelegen winkelcentrum in, je ontkomt er niet aan. Trudie kon nog steeds niet vinden wat ze moest hebben en ik wilde naar het hotel. Bij welke halte je ook uitstapt overal zijn enorme malls dus winkelmogelijkheden genoeg. Terug in het hotel koffie gedronken en in één van de hotel-restaurants heerlijk gegeten. We zouden nog zwemmen, maar waren te moe dus maar op tijd het licht uit.