22 september
Vandaag zijn we door de familie teruggebracht vanuit Singleton de Huntervalley naar ons hotel in Sydney. Met hen (Bill en Gayle) zijn we gaan lunchen in de AMP Sky toren (een toren te vergelijken met de euromast maar dan iets hoger). Het leuke van deze toren is dat de grond waarop de tafeltjes staan draait en de kozijnen en de bar en keuken stilstaat. Je draait in 60 minuten geheel rond de toren en krijgt een mooie view over Sydney. Wanneer je, je tas in de vensterbank plaatst kom je hem hopelijk na een uur weer tegen. Trudie heeft hier kangoeroe, krokodil en Emoe geproefd. Niet echt een succes. Een onvergetelijke ervaring. Daarna een rit per monorail door Darling Harbour. Dit is het centrum van de stad gebouwd rond de haven. Na de rit zijn we een wandeling gaan maken. Er heerst hier grote gezelligheid en er is van alles te doen. Van een kleine kermis tot bungyjumpen. Ook de inwendige mens komt goed aan zijn trekken en rondom Darling Harbour staan enorme grote kantoor gebouwen en hotels waaronder de ING bank. Toch nog iets Dutch. Terug in het hotel koffie en thee gedronken en afscheid genomen van de familie. Nadat zij waren vertrokken zijn wij nog even wezen shoppen en naar de Harbour Bridge gelopen. Het avond eten bestond uit een belegd broodje wat we heerlijk op de kamer oppeuzelden. Na een saunabezoek en een duik in het zwembad zijn we wat voor ons zelf gaan doen. Trudie kaarten schrijven en Fred op internet op de hotelkamer. Dit was erg leuk want het scherm van de tv diende als monitor. Na alles te hebben ingetypt was alle tekst ineens verdwenen. Gloeiende, gloeiende, want dit uurtje internet kostte 40 dollar. Pech, geld weg. Om 23.00 uur naar bed want morgen gaat de volgende trip beginnen.

23 september
Om 6.45 uur ging de wekker af. Ons gewassen etc. en voor een goed ontbijt naar het restaurant. Om 8.15 uur met de bagage naar beneden alwaar de APT bus al op ons stond te wachten. Nog even uitgechecht en snel de bus in. De reisgids was Sandy en de chauffeur Tom. Twee uitermate fijne en vriendelijke mensen. Na circa 150 km werd de bus aan de kant genomen bij een controle station waar de bus werd gecontroleerd op gewicht en papieren. Het is hier erg streng allemaal. autorijders krijgen in Australië nadat ze zijn geslaagd 13 punten. Bij elke bekeuring lever je punten in. Zijn ze op, jammer je rijbewijs een poosje kwijt. Rij je 30 km te hard dan ben je meteen je rijbewijs voor 6 maanden kwijt en bovendien een fikse boete. Iedereen rijdt hier dus keurig netjes. Ook stikt het hier van de speedcamera's. De wegen zijn goed te berijden. De eerste stop was bij Wyong Roadside voor toilet en koffie. Ook kregen we hier de naam badges. Na een half uur hup de bus weer in op naar de volgende stop. Dit was een klein stadje met 10 winkels en 1500 inwoners Bulahdelah geheten, (meetings of de waters ,Aboriginal vertaling), alwaar we bij de bakker broodjes kochten en het internetcafé indoken om de post te lezen en te webben en ondertussen koffie te drinken. De bus weer in om onze weg via de Pacific Hihgway te vervolgen. De voorlaatste beenstrek was zo'n 100 km voor Coffs Harbour in Kempsey. Hier hebben we wat geshopt. Tijdens het voorstellingsrondje in de bus blijken er veel Amerikanen, Canadezen en Engelsen in te zitten. Ook zeven Hollanders incluis ons. We zijn de jongsten maar dat mag de pret niet deren. Om 17.15 arriveerde we in onze hotelkamer. Een groot hotelcomplex en kamernummer 203 was voor ons. Een wandeling langs het strand en gebadderd in het bubbelbad en nog even op internet. Wat een heerlijk hotel. Een goed buffet en een gezellige avond. Om 23.00 uur ging het licht uit.