4 oktober
Vandaag vertrokken we om 9.00 uur, nadat er een groepsfoto was gemaakt voor het hotel, naar de haven voor de tocht naar het Great Barier Reef. Om 9.30 uur vertrokken we met een enorme Catamaran met ik denk zo'n 200 personen eerst richting Fitzroy Island. De catamaran ontwikkeld een snelheid van zo'n 60 km/u. Het weer was prachtig. De tocht duurde een uur. Op Fitzroy Island werden de mensen gedropt die geen zin hadden om mee te gaan naar het Rif, zij konden zich hier de hele dag verpozen. Diegene die wilde snorkelen konden hier les krijgen. Fred ging Scuba Duiken, en had zich tegen de kostprijs van 107 dollar opgegeven voor een beginnersles duiken. De theorie werd aan boord gegeven. Trudie heeft lekker liggen zonnen en wat gezwommen. De boot vertrok weer om 11.30 uur om vaart te zetten naar het Reef. Daar aangekomen, na weer een uur meerde de boot af bij een enorm ponton vanwaar alles gebeurd volledig gecontroleerd door de overheid. Er liggen drie van deze pontons in afgebakende gebieden waar men kan snorkelen. Trudie volgde met de camera Fred z'n bewegingen totdat hij onder het ponton ging waar de theorie in praktijk werd gebracht. Allereerst kreeg hij een pak aan, gewichten om z'n middel, flippers en een zware zuurstoffles op zijn rug. Een duikbril complementeerde de zaak. Klaar voor onder water. Onder het ponton was een grote open ruimte waar de verdere instructies werden gegeven. Fred was in het begin wel iets huiverig omdat je door de mond moet ademen. Echter geen paniek. Nadat alles gecontroleerd was en oké bevonden moesten we, clubje van drie, langs gespannen draden 10 meter afzakken naar de bodem. Om de meter moest je de druk van je oren afhalen door in de neus te knijpen en druk op je oren te zetten. Het was een hele ervaring. Mijn hemel wat was dit mooi en fascinerend. Schitterend zo in dat glas heldere water met al die vissen die om je heen zwemmen en al dat gekleurde koraal. We hebben 30 minuten onder water gezwommen. Fred had het niet willen missen. Geweldig. Trudie vermaakte zich met rondkijken en foto's maken. Toen Fred weer terug was zijn we gaan snorkelen. Voor iedereen was er een snorkel en kon je, je gang gaan binnen de afgezette draden. Een wondere wereld zo tussen de vissen, allerlei kleuren. Ook kon je met een soort onderzeeboot mee die je een goede indruk gaf van de onderwaterwereld en een boot met een glasbodem waardoor je ook onderwater kon kijken. Ook helikoptervluchten kon men meemaken. Tussendoor hebben we nog genoten van een uitstekende lunch aan boord. Om 15.15 uur scheepten we weer in voor vertrek naar de wal en tussendoor nog de mensen op pikken die op Fitzroy Eiland waren achtergebleven. Wat een magnifieke tocht. Terug in het hotel snel opgefrist omdat er een afscheidsdiner was. Een overvloedig diner met vis en vlees wat zoals we al gewend waren weer uitstekend smaakte. Afscheid nemen van de reisgenoten en de crew van de bus blijft na zo'n tijd toch wel moeilijk want je bent een beetje familie geworden. We moeten eerlijk zeggen het was tot nu toe een geweldige reis zonder enige problemen. Om 23.00 uur lagen we in bed.

5 oktober.
Trudie was vandaag een beetje ziek. Ze had waarschijnlijk op de boot gisteren kou gevat doordat de airco erg koud stond. De morgen begonnen met een stevig ontbijt en afscheid genomen van de Canadese vrienden en het uitwisselen van adressen. Geweldige mensen, Paul en Jean, die nog een maand onderweg zijn. Vandaag nog even geshopt, in een galerie wat mooie aboriginal kunst gekocht die wordt verscheept naar Europa omdat meenemen de boel maar beschadigd en alles tijdens deze reis verzekerd is door de galerie. Ook een nieuwe koffer aangeschaft omdat de kleinste koffer tijdens de vliegreis behoorlijk was beschadigd. In de namiddag hebben we een ontmoeting gehad met Margreth. Zij had haar jongste zoon en dochter mee. Zij is een volle nicht van ons en woont in deze omgeving, Marabee. Lekker gekletst een wandeling in schitterende botanische tuin en door haar getrakteerd op eten in visrestaurant. Trudie was weer wat opgeknapt maar nog niet de oude. Het is nu 21.20 uur en ik Fred zit in Cairns in een internetcafé. Morgen vliegen we om 12.40 uur naar Singapore voor de laatste etappe van onze reis.

Nog even terug naar gisteren. Tijdens het inpakken van de koffer kwam Fred erachter dat zijn zonnebril weg was en een pet. Zoeken, zoeken en nog eens zoeken. Gloeiende, gloeiende, helaas pindakaas zei Trudie dan maar. Morgen kijken we verder.