Dag 8
Vandaag stond een tweedaags bezoek aan Beijing op het programma. Een waanzinnige miljoenenstad. We hadden een excursie geboekt via een Chinees betrouwbaar reisbureau Beijing China Tours in China. Een bezoek aan de Chinees muur, de Verboden Stad en het grote Tiananmen plein, plein van de Hemelse Vrede met een overnachting in Beijing. De kosten waren €405 all in maar bij de HAL was dit het dubbele. We zijn hier, dus willen we ook wat zien. Op eigen gelegenheid is bijna niet te doen, gezien de tijd, afstand, taal en ergernis. De afstand van de haventerminal Tianjun International Cruise Homeport naar Beijing is drie uur met de bus en de vervoersmogelijkheden zijn beperkt. Een taxi is een optie maar ook die is niet goedkoop, zeker niet als je van een cruise schip afkomt. Met de trein is een optie echter je moet eerst naar een station vandaar de hoge snelheidstrein die je in korte tijd naar Beijing brengt echter op een plek van waaruit je dan weer verder moet. Kortom een hoop gedoe. Daarnaast is een overnachting heerlijk anders zit je het grootste deel van de dag in de bus. Ik raad iedereen af om op eigen gelegenheid te gaan. Wij hebben alle mogelijkheden uitgediept, omdat voor ons ook iedere euro er één is en dit de meest handige manier is om georganiseerd deze highlights te bewonderen en je verder niet hoeft te stressen en wordt opgehaald bij de boot. Om 08.30u arriveerden wij als laatste in de bus, er waren drie bussen die via deze maatschappij waren geboekt, en we vertrokken direct. Chauffeur was Mr. Kwa en de reisleider mr. David. Een saaie eentonige reis met na 1,5 uur een plas-stop en direct weer door. Op de kleine rivieren die we onderweg tegen kwamen lag nog een laagje ijs. Nog geen week geleden vroor het dat ‘t kraakte en lag er sneeuw en was het op de Chinese muur spekglad, waardoor toeristen op de muur naar beneden gleden. Onderweg kwamen we wat tol stations tegen en een zwaar bewaakte politie post, waar net als bij tolpoorten, iedere auto die dagelijks passeert wordt gecontroleerd die naar Beijing wil. Gelukkig kon de bus direct door rijden. Steekproefsgewijs worden er bus-controles gedaan dus hadden we wat tijd betreft, flink mazzel. Ik, Fred, deed achterin de bus nog wat verslaglegging van de afgelopen dagen om dit later op de website te plaatsen. Aangekomen bij de Chinese muur, het deel heette Matianyu hebben we eerst gegeten van een voortreffelijke Chinese rijsttafel waar we echt bijna alle borden leeg aten. Het gedeelte in deze regio is het minst druk, daarnaast is het geen vakantietijd dus erg rustig. Op naar de muur. Na enkele trappen arriveerde we bij de lift wat een open skilift was. De paniek brak uit bij Trudie die echt niet in de open skilift stapt. Dit was vooraf niet gezegd en je kon de lift ook niet zien vanaf de plek waar we stonden. Na een kort gesprek met de reisleider David gingen wij alleen met een gesloten gondel omhoog. Waarom niet allemaal, dit kwam omdat deze ca. 200 meter verder lag en er eerst een stuk omhoog gelopen moest worden. Houd er rekening mee dat de kabelbaan of de skilift, heen en terug €13 kost pp. Je kunt ook helemaal omhoog lopen naar de muur maar dat is af te raden. Na circa 10 minuten arriveerde we boven bij de muur. Een bouwwerk waarvan we maar een paar centimeter hebben gezien van de 5000 km die de muur lang is. We voelden ons de koning te rijk wat was dit gaaf. Hier een stuk overheen gelopen waar zelfs nog wat sneeuw aan de zijkanten lag. Zover het oog reikt zag je de muur over de bergen heen lopen met de bekende wacht torentjes. Je kunt je niet voorstellen wat voor gevoel het gaf om hier te staan, het was een wonder, een machtig stuk bouwwerk wat eigenlijk niet te beschrijven is maar een gevoel geeft van geluk dat wij dit mogen beleven. Na 1,5 uur weer terug met de kabelbaan naar het verzamelpunt waar vandaan we vertrokken naar het hotel.
In de bus vertelde David over wat ons morgen te wachten stond en waar we vanavond eventueel allemaal konden eten. Afgesproken om morgenochtend om 7.00 uur gereed te staan pfff...om weer te vertrekken. Benieuwd naar wat we dan te zien krijgen. Na aankomst op onze hotel kamer, van het Sun World hotel, we zaten midden in het centrum, zijn we nog wat gaan wandelen. Alles is hier groot, groter enz. Brede straten, enorme winkels met giga lichtreclames, overal politie posten en politie op straat, weet niet waarom maar heeft ongetwijfeld een reden. Het is een hypermoderne stad, er heerst rust op straat ondanks de duizenden Chinezen die er lopen. Auto verkeer is er nauwelijks in het centrum, je hoort ze niet want zoals ik al eerder zei, veel elektrisch verkeer. Dit is erg vreemd als je Amsterdam bent gewend met 600.000 inwoners en hier 21,5 miljoen. Het was erg gezellig op straat en op ieder straathoek werd gedanst, een soort lijndans waarbij je aan kon sluiten. Daar werd je blij van. Vervolgens nog een kijkje in 'Snackstreet' een straat met veel eettentjes waar je alles kunt eten wat loopt. Sommige beestjes leefden nog aan het satéstokje, schorpioenen, rupsen maar ook darmen en kleine kippen oid. Het was er een drukte van belang. Wij besloten maar van een maaltijd in het hotel te genieten en vervolgens om 23.00u het licht uit. Vandaag was echt fantastisch!

Dag 9

Na een korte nacht ging om 5.30u de wekker. Opknappen, ontbijten en om 7.00u stond de bus gereed. We vertrokken naar het Tiananmenplein ofwel  plein van de Hemelse vrede en de Verboden Stad. Het was een korte rit vanaf het hotel want het plein vormt het hart van de stad. Om 7.15u werden we gedropt en het leek of heel China was opgestaan. Honderden misschien wel duizenden mensen waren al aanwezig, op het plein of stonden in lange rijen voor het Mausoleum waar Mao lag begraven. We wisten niet wat we meemaakten. Overal politie maar toch een ontspannen sfeer. Het plein is enorm, het grootste ter wereld, is 500m breed en 800m lang en stamt uit 1651 maar was toen kleiner. Er vinden veel ceremoniële evenementen plaats en biedt ruimte aan een miljoen mensen. Rondom het plein staan verschillen grote gebouwen, monumenten en het Nationaal museum van China, daarnaast staat middenop het plein het mausoleum met aan het eind, de entree van de Verboden stad. David, onze reisleider en gids, liep voorop met een lange stok en een pandabeertje eraan als referentie zodat hij altijd zichtbaar was. Wij volgden als een kudde schapen. Er was geen getrek geduw of anderszins maar er heerste discipline en je raakte daar wellicht ook mee besmet. Nadat we de aflossing van de wacht hadden gezien, het enorme plein waren overgestoken en een groepsfoto hadden gemaakt, liepen we naar de Verboden Stad. Aan de voorgevel hangt een enorm portret van Mao en er zijn vier grote entree poorten. Aan het begin van de 15e eeuw werd opdracht gegeven voor de bouw die 14 jaar duurde. Het is een aaneenschakeling van imposante pleinen, bruggen, paviljoens, vertrekken en rijkversierde hallen. Het complex meet 750 bij 960 meter en wordt daarnaast omringd door een enorme muur en een gracht van meer dan 50 meter breed. Keizerlijke afmetingen dus. Het was het Keizerlijke paleis ten tijde van de Ming en Qing dynastieën en 500 jaar het centrum van de macht in China en de plek vanwaar 24 Chinese keizers hun rijk bestuurden, bovendien streng verboden terrein voor de rest van het volk. In 1911, toen in China de republiek werd uitgeroepen, verloor het haar functie en sinds 1925 is het paleizencomplex een museum en staat het op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Per dag komen er 80.000 bezoekers en dat begint dus al vroeg. Wederom een enorme rust ondanks de vele bezoekers. Wat opvalt is de rijen voor de kassa, iedereen staat keurig achter elkaar in een rij te wachten ook hier respect voor ieder, erg vreemd om dit mee te maken als je uit de drukke en gestreste Westerse wereld komt. Het was gaaf om er doorheen te lopen, groots, straalde kracht uit en macht. Jammer dat er te weinig tijd was want je hebt hier minimaal een dag voor nodig om doorheen te lopen en te genieten van al dit moois. Wat wel opvalt is dat er overal éénzelfde bouwstijl is. Dit in groot contrast met Europa waar in de verschillend landen veel diversiteit te vinden is door allerlei oorlogen en invloeden uit andere landen en bouwstijlen soms gecombineerd zijn. Dit laat zien dat China altijd een gesloten natie is geweest. Vervolgens weer in de bus voor een bezoek aan de Tempel of Heaven. Deze tempel ligt direct ten zuiden van de Verboden Stad en dateert uit de Ming periode. Werd gebouwd in 1420 zonder één spijker of dwarsbalk maar wordt gedragen door 28 bewerkte pilaren en is het symbool van keizerlijk Beijing. Het is een enorm groot en rond gebouw van drie taps naar boven toelopende etages met prachtige blauwe dakpannen met een enorme gouden bol in top. De keizer leidde jaarlijks de optocht vanaf het paleis naar het altaar om riten en offers voor de hemel uit te voeren. Ook hier weer veel bezoekers. Vanhier op naar de lunch die bestond uit allerlei op zich staande gerechten, vlees, ei, groente, soep erg smaakvol. Om 15.45u waren we weer in de haven. Opnieuw een uitgebreide controle. Ik moest de tas openmaken omdat er een klein flesje scheerschuim in zat en een klein flesje haarlak. Dat mocht niet mee de boot op. Hoe bestaat het, tijdens het inreizen en inchecken in Shanghai geen probleem maar nu moest het uit de tas. Wat hier aan ten grondslag lag, geen idee maar goed geen stennis gemaakt. Op de boot maar opnieuw aangeschaft. Nog even heerlijk naar de spa en aansluitend naar een borrel met de kapitein en hotelmanager. We vertrokken twee uur later omdat er wat mis was met personen die wellicht nog niet aan boord waren en paspoorten die niet klopten. Alle douane controle activiteiten moesten opnieuw wat erg veel tijd in beslag nam, het blijven vreemde Chinezen. Vannacht gaat de klok een uur vooruit op weg naar Japan.