Dag 1
De wekker ging af om 3.00 uur. Douchen aankleden en vertrek naar Roderick. Hij bracht ons naar Schiphol waar we om 4.00 uur incheckten. Om 6.05 uur vertrokken we op naar de zon. Na een voorspoedige vlucht, wel met veel turbulenti, landen we om 10.35 uur op Kos. Het is hier een uur later dan bij ons. Op het kleine vliegvel d was het een drukte van belang. Michael, onze vriend, stond al te wachten in de hal bij ons strikt gescheiden hier voor iedereen toegankelijk. Letterlijk een warm welkom. Even afmelden bij OAD voor de transfer en op naar de koffie. De eerste indruk is dor en droog, afwisselend landschap met wat bergen maar ook veel vlak land. Michael wist een mooi strand met een gezellige strandtent genaamd Tam Tam. Prachtig uitzicht op de kust van Turkije die je bij wijze van spreken kunt aanraken. Lekker koffie gedronken en broodje gegeten. Rond half drie vertrokken we naar ons hotel waar we na een korte rit door Kos stad arriveerden. Een mooie ruime kamer met groot balkon en zicht op zee en na 12.00 uur kamer uit de zon. We waren toch wel wat uit ons doen gezien de korte nacht dus een rustige middag. We kijken uit op de haven dus een heerlijke wandeling langs de mooiste schepen voor de afwisseling. ’s Avonds pikte Michael ons op en liepen we naar het gezellige centrum met de gebruikelijke souvenier winkeltjes .Een drukte van belang want het toeristen seizoen is nog niet over. Heerlijk gegeten in een plaatselijk restaurant. Rond 22.00 uur weer terug en hadden we het helemaal gehad.

Dag 2
Om 09.00 uur aan het ontbijt beneden in het hotel, mankeert niets aan. Trudie was toch een beetje van slag door gisteren dus rustige ochtend verder. Om 11.30 uur kwam Michael ons halen. Eerst wat boodschappen gedaan om vervolgens de middag te verpozen op het strand. Heerlijk geluierd , gelezen en gezwommen, wat eigenlijk niets is voor ons, maar wel broodnodig na de onstuimige weken. In het hotel geen gratis Wifi, daarnaast is dat hier erg duur, dus nog even een korte wandeling naar de haven waar het gratis is. Kan het op ons balkon net niet ontvangen. Nu lekker aan de borrel en om half negen op zoek naar een eettent. Niet zo moeilijk hier want het barst ervan. Morgen en zondag gaan we met z’n tweeen op stap met de auto van Michael. 

Dag 3
Lekker uitslapen tot 08.30 uur.  Benauwde nachten maar met airco op lage stand redelijk uit te houden. Gisteren gegeten bij restaurant Spitaci. Restaurant aan het strand onder een bijna volle maan. Eten was uitstekend. Wij brachten Michael naar huis omdat we de volgende dag gebruik zouden maken van zijn auto. Het is niet het allernieuwste model auto maar het reed prima. Opel, wir leben auto’s zoals zij zelf zeggen. Nadat we michael naar huis hadden gebracht reed hij ons voor terug naar ons hotel op zijn scooter want bij avond zoekt het nu eenmaal wat moeilijker. Vandaag zoals gezegd op stap. We gingen het eiland verkennen. Het is niet zo groot dus dat deden we in twee delen, nu was de eerste helft aan de beurt. Vanuit Kos stad reden we noordwaards. De wegen zijn redelijk goed, af en toe een gat dus stuurmanskunst is af en toe een pre. Ook heeft de auto een gebrek, de motor slaat af en toe af als je remt. Even wennen maar dat komt goed. We reden naar Zia, een dorpje in de bergen op 350 mtr. in het Dikeos gebergte. Een rit omhoog bood prachtige panorama’s op de omgeving. Het dorp ademt een gast vrije sfeer uit, de vele souvenirs winkeltjes bepalen het straatbeeld. Een korte klim te voet bracht ons bij een prachtig Orthodox kerkje. De pastoor was pompoenen aan het schoonmaken,waarschijnlijk voor de soep. Natuurlijk was het ook weer tijd voor een terrasje van het restaurant de Oude watermolen waar we heerlijke zelfgemaakte lemonade dronken. En uiteraard een Griekse koffie. Het was op zich een drukte van belang in dit dorp waarbij bussen af en aan reden. Van hier reden we naar Paleo Pili. Een byzantijnse vestiging uit de elfde eeuw met verlaten en vervallen gebouwen. De inwoners zijn na het uitbreken van de cholera allemaal vertrokken en bouwden een nieuwe stad het huidige Pili. Naar de vesting was een behoorlijke klim wat we in deze warmte niet zagen zitten dus zijn we maar afgedropen. We reden richting Kardamena, een stad aan de westkust waar veel Engelsen verblijven. Aan de kust een rustig strandje gevonden helemaal voor ons zelf, heerlijk. Een paar uurtjes zonnen en zwemmen. Vanhier reden we naar Andimachia wat ligt op een 150 meter hoog plateau. Een aardig dorp onder de rook van het vliegveld echter wij hebben geen vliegtuig gehoord. Hier is de enige nog overgebleven windmolen te vinden van het eiland. Een echte Griekse molen. Daarnaast is er een klein volkenkundig museum wat we bezochten en een kijkje geeft in een traditionele boerderij met 4 kamers waarin de bewoners van Kos woonde tot de tweede wereld oorlog. Ook de inwendige mens moest even worden verzorgd zodat we bij restaurant Adigo, aanrader even op staken. Langs de kust reden we terug richting Kos waar we onderweg nog even naar Tam Tam gingen voor koffie. Rond 18.00 uur waren we weer in ons hotel. Op zee waren inmiddels drie prachtige jachten gearriveerd, zo enorm groot dat deze niet in de haven paste een lust voor het oog. Avondeten in een klein restaurantje hier om de hoek om 23.00 uur het licht uit. Dag 4Eerst heerlijk ontbeten en vervolgens de auto gepakt naar de noordkust richting Kefalos. Vandaag een rustdag dus strand. In deze omgeving genoeg mooie stranden. Aan de oostkust stond veel wind dus maar naar de noordelijke westkust. Bij Marco beach met de auto het strand op en plaats nemen op de ligbedden onder de parasol. Vandaag 30 graden dus erg warm. De hele middag heerlijk ontspannen met goed boek. Rond vijven waren we thuis, koffie, in bad en daarna naar Michael waar we gaan skypen met kinderen en kleinkinderen want we willen wel op de hoogte blijven.

Dag 5
Een bezoek aan de stad Kefalos stond vandaag op het programma. Gisteravond geskyped bij Michael met de kinderen onder het genot van een lekkere kop koffie en naderhand een Mythos biertje. Alleen Juul ons jongste kleinkind is direct in beeld geweest, Puck en Enzo lagen al in bed maar Enzo hebben we nog even op de babyfoon camera gezien. Had ook te maken met de tijdsafspraken die we hadden gemaakt. Na het ontbijt vertrokken we op ons gemak richting het westen. Rijden is hier op zich niet zo spannend echter met de auto, waarin we rijden wel. Af en toe slaat de motor af tijdens het afremmen. Wat het is, volgens Michael geen probleem en na een aantal keren went het wel. Het is een afstand van zo’n 42 km. Vanaf Kefalos kan je naar de meest westelijke punt van het eiland rijden Kaap Krikelos wat we dan ook eerst deden. Een mooie autorit via een bergweg met prachtige vergezichten en uiteindelijk eindigt bij een kaap waar een restaurantje stond en we de eerste bak koffie scoorden. Trudie wilde even het water voelen dus ik ook. De golfslag was nogal heftig dus direct de broeken nat. Lachuuu. Na een overheerlijke cappuccino reden terug om vervolgens een bezoek te brengen aan een lief klein kapelletje Agios Mamas. Vanhier reden we dezelfde weg terug om na een paar kilometer af te slaan naar een klooster. De weg hier naartoe was smal en erg slecht. Gezien de leeftijd van de auto en de toestand van de weg zijn we maar gekeerd en naar Kamari  gereden, een klein haventje aan de voet van het rotsplateau waar Kefalos ligt. Blauw helder water en bergen om je heen een lust voor het oog. Van hier terug naar Kefalos. Een bruisende echt Griekse stad, althans dat doet het reisboekje ons geloven. Helemaal niets van dat een enorme tegenvaller. Er is helemaal niets te doen, te bezichtigen oid. Het toerisme is hier nog niet zo ontwikkeld wat komt door de afstand naar de kust. We zouden vandaag vis eten en volgens de lokale bevolking moet je dat in Limnionas doen. Een kleine nederzetting aan de noordkust. Via een bergweggetje daalde we af naar de kust waar een kleine vistaverne stond. De verwachting lag dus hoog. Trudie nam zwaardvis en ik spaghetti met zeevruchten de keus was niet zo groot. Ik moet eerlijk zeggen we hebben heel wat keren beter gegeten, zelfs gisteravond nog, ach jammer dus.
Bij Kardamena nog maar even een duik in zee op ons rustige strandje, een ijsje in een ijssalon in Kos  en terug naar ons hotel. We blijven vanavond heerlijk op onze kamer met een lekker croissantje en een heerlijk glaasje wijn.

Dag 6
Heerlijk geslapen. Vandaag naar de Thermen Embros. Een thermaal bad aan de noordkant van Kos Stad. Een korte rit ca. 13 km. er naartoe via alweer een mooie route bracht ons hier. De auto op de parkeerplaats gezet om vervolgens met de benenwagen via een onverhard pad steil af te dalen naar een klein kiezelstrand. Gezien het aantal mensen was onze verwachting hoog gespannen. Eenmaal beneden aangekomen viel het nogal tegen. Een heel smal grindstrand leidde naar een bad in zee van ca. 15 meter doorsnee waarin een heel groot aantal mensen lag te poedelen. Warm water uit een bron stroomt dit bassin in wat ca. 40 graden is. Wij hebben er niet in gezeten maar zijn weer rechts omkeert gegaan. De tocht naar boven was een kruistocht in de warmte. Vervolgens zijn we naar de andere kant van Kos stad gereden en hebben we heerlijk op het strand gelegen. In de loop van de middag betrok het en vielen er enkele druppels. Snel inpakken en nog een bezoek aan een hel mooie souvenirshop. Vanavond hebben we gegeten bij restaurant Stadium, een restaurant wat een iets hoger gemiddelde heeft dan de restaurants die we inmiddels hebben bezocht, niet dat het eten in de andere restaurants niet goed was maar eerlijk ie eerlijk het was hier wel smaakvoller in een mooie ambiance. Aanstaand weekend sluiten veel restaurants gezien de grote terugloop van de toeristen.

Dag 7
Een dagje Kos Stad. In de directe omgeving van Kos stad kun je goed fietsen dus vandaag een fiets huren. Tegenover ons hotel zit een goed verhuur bedrijf Moto Service Rental waar je voor €3,50 per dag een goede fiets met versnellingen huurt. Ook scooters en andere vreemdsoortige vervoermiddelen zijn hier te huur. Trouwens er zijn veel verhuurbedrijven op Kos. Via de mooie boulevard fietsten we naar het centrum. Allereerst bij een Barista een heerlijke cappuccino. We reden naar het Odeion een overblijfsel van een Romeins theater uit de 2e eeuw. Wat er nog prima uitzag mede door een hoop restauratie. In het binnensten van het theater zijn enorm veel beelden gevonden, nu te bezichtigen in het archeologisch museum. De acoustiek in dit theater is fenomenaal. Tegenover het theater ligt het westelijke opgravings terrein waar archeologen hellenistische en Romeinse bouwwerken hebben blootgelegd uit de 3e eeuw voor Chr. Tot de 4e eeuw na Chr. Op het uitgestrekte terrein vindt je overblijfselen van een badhuis en een gymnasion, een plek waar atleten trainden. Ook waren er diverse mooie mozaïek fragmenten te zien in een Romeins huis, waterbekkens, Latrines en zuilenrijen. Tussen beide genoemde plekken loopt een Romeinse weg de Via Cardo waarin in het plaveisel de diep ingereden karrensporen nog te zien waren. Lopen hier was geen sinecure gezien de enorme hitte vandaag. Maar wil je wat zien dan moet je er wat voor over hebben. Op te merken valt dat veel van deze overblijfselen onder reeds gebouwde woonwijken lagen. Na een enorme aardbeving die grote verwoesting aanrichten hadden archeologen de kans om deze ontdekkingen te doen. Vanhier reden we terug naar de haven om de plataan van Hippocrates te bewonderen. Volgens de legende heeft Hippocrates onder de schaduw van de boom onderricht gegeven in de geneeskunde aan zijn leerlingen. Ook apostel  Paulus zou bij deze boom gepredikt hebben.  Hippocrates is de grondlegger van de moderne geneeskunde en op Kos geboren. Tot in deze tijd maakt de eed van Hippocrates nog steeds onderdeel uit van de artsenopleiding. Hij deelde kerk en geneeskunde van elkaar wat toentertijd een hele uitdaging was.
Ons volgende bezoek was de enorme havenburcht gebouwd in de 14e eeuw door de Johannieters, de ridders of the Order of ST. John of Jerusalem die over het eiland heersten van 1314 tot 1522 waarna de Turkse overheersing kwam. De burcht bestaat uit twee vestingringen één uit de 14e eeuw en één uit de 15e eeuw. De toegang was via een brug en begon bij de plataan van Hippocrates. Tot de 20e eeuw was er een enorme gracht met zoutwater om de burcht echter deze is er niet meer en nu staan er palmen waar eerst water stroomde. Het is een machtig bastion met een strategisch positie samen met enkele andere burchten op het eiland. Er zijn veel overblijfselen te vinden uit voorgaande eeuwen, altaren, fragmenten van zuilen, hoofden van leeuwen, decoratieve stierenkoppen etc. deze liggen her en der over met middenterrein heen. De burcht is ongeveer twee voetbalvelden groot en geeft vanaf de muren een mooie kijk op de stad en de zee vanuit allerlei hoeken.
Vanaf de burcht fietsten we terug naar het hotel voor een verfrissende duik in het zwembad alvorens we eerst nog even hadden geluncht. Ook hadden we nog contact met onze keukenleverancier mbt. de planning van plaatsen. In de namiddag fietsen we terug naar het centrum om de stad eens nader te bekijken. Ook hier weer allemaal souvenier winkels en eettenten zover het oog reikt, ook zijn er natuurlijk de normale winkels, kleding, voedsel en andere zaken. Om 19.00 uur de fietsen ingeleverd en met de auto naar Michael. Nog even skypen met Puck, Danielle, Juul en Marcel en aansluitend gegeten bij een typisch Grieks restaurant bij Michael om de hoek. Een erg leuke en indrukwekkende dag gehad vandaag. Om middernacht lagen we in bed.

Dag 8
Na een rustige nacht, voor het eerst doorgeslapen, zelfs met de balkon deur open, hadden we een dag strand gepland. Na het ontbijt nog even koffie op de kamer en vervolgens richting Marmari gereden via de grote weg. De afslag Tigaki genomen en onder de kust door gereden. We kwamen uiteindelijk bij een prachtig strand. Wat bleek naaktstrand, dat was boffen. Het was niet erg druk en wij vonden het erg fijn. Sinds we het strandhuis hebben gaan we niet meer naar het naaktstrand in Castricum en we moeten zeggen dat is soms toch wel een gemis, die natte zwemkleding is niets voor ons. Dat we dit nu pas ontdekt hadden. Rond drieën reden we weg. Trudie wilde nog terug naar Zia want daar had ze een kunstwinkeltje gezien, achteraf was dat hier niet. Een hele rit de bergen in maar goed het blijft mooi. Bij een restaurantje waar we al eerder waren heerlijke zelfgemaakte lemone gedronken. Vanhier via Asomatos, Argos Dimitrios een schitterende bergroute met prachtige vergezichten gereden. In het begin waren sommige delen van de weg zo slecht en redelijk schuin omhoog dat ik bijna besloot om terug te gaan echter niet doen doorrijden anders mis je de uitzichten. Vandaag blijven we thuis eten, salade, kopje soep en broodje. Ook komt Roelof vanavond aan met vliegtuig. Hij heeft samen met enkele anderen een zeilboot gehuurd en gaat vanaf zondag eilandhoppen. We zullen elkaar vanavond treffen.

Dag 9
Het was gisteren laat geworden. We troffen Roelof en vrienden in hun hotel welke op loop afstand van de onze ligt. Het was rond 10nen toen zij nog moesten eten. Veel restaurants zijn al dicht dus dat was zuinig. Toch nog één gevonden. Na het eten nog even, een ijsje kopen en we waren rond enen thuis. Dus vandaag na het ontbijt rustig aan. Om 11.00 uur reden we met z’n drieën naar het strand van Tam Tam beach, heerlijk geluierd, gezwommen en geluncht. We zouden nog iets cultureels doen, een bezoek brengen aan de overblijfselen van Asklepieon (belangrijkste bezienswaardigheid van eiland een soort kuuroord waar zieken artsen ontmoeten om ziekten te genezen of om hun pijn te verzachten) en de Villa Romana. Het ene was om 15.00 uur gesloten het andere tot 2014 vanwege restauratie en herinrichting. Morgen nieuwe kansen. Vandaag gegeten bij restaurant Canadese. Hier hadden we van de week ook gegeten. De pizza viel wat tegen, was Turkse pizza teveel kaas. Maar goed alles kan niet perfect zijn. Op naar morgen.

Dag 10
Allereerst na het ontbijt op tijd naar Asklepieion. De belangrijkste bezienswaardigheid van dit eiland. Het ligt tegen een berghelling en bijna niet te zien. Het is een enorm complex wat bestaat uit drie achter elkaar liggende verhoogde terrassen . Deze zijn van terras naar terras bereikbaar via trappen. De terrassen zijn verschillend in grote de grootste is 100 bij 80 meter, de kleinste 80 bij 60 meter. Er heerst een haast magische sfeer tussen de cipressen en pijnbome. Vanaf het hoogste terras heb je een spectaculair uitzicht. Het is een zgn. Asclepius heiligdom en hoort tot de belangrijkste van Griekenland. Asclepius was de god van de geneeskunde later door de Romeinen Aesculapius genoemd. In Griekenland volgde deze cultus de toen belangrijke Apollocultuur op. Cultische handelingen, slachten en offeren van vee om de goden gunstig te stemmen vormden slechts een del van de handelingen in Asklepieion. Langzamerhand kwamen er steeds meer concrete behandelmethoden voor ziekten waardoor het losgeweekt werd van het geloof.  Hippicrates speelde hier een belangrijke rol in en was er daardoor onafscheidelijk mee verbonden. In moderne taal uitgedrukt was dit een soort kuuroord waar zieken artsen bezochten voor onderzoek en genezing of die op z’n minst in staat waren om de pijn te verzachten. De oudste tegenwoordig nog behouden gebleven verblijfselen stammen uit de 4e eeuw voor Chr. Vermoedelijk gebouwd op een ouder Apollo heiligdom. In de eeuwen die volgden vonden er allerlei renovaties en uitbreidingen plaats waardoor een deel uit de romeinse tijd is en een deel uit de hellenistische tijd. In 544 verwoeste een aardbeving het complex een werd daarna gebruikt als steengroeve en grote delen hergebruikt zijn de bouw van de havenburcht, woonhuizen en moskeeen. Pas begin 20e eeuw kwam dit complex opnieuw in de belangstelling door archeologen en volgden restauratie. De grote van het complex is enorm. Veel is geruineerd maar tekeningen laten duidelijk zien hoe het er heeft uitgezien. Resten van zuilenhallen, pilaren, badhuizen, termpels, offerplaatsen, woon- en behandelingsruimten, fonteinen, altaren zijn hier te vinden. Een bijzondere bezienswaardigheid. Ook brachten we een bezoek aan de tuinen van Hippocrates. Een enorme kruidentuin met een diversiteit aan planten, kruiden etc. Het was hier erg stil omdat deze redelijk verborgen ligt.
Om 12.00 uur waren we terug in ons hotel. Lunchen en een korte loop naar de haven bracht ons bij de grote zeilboot waar de mannen de komende week mee gaan zeilen. Zij kunnen pas maandag weg omdat één van de bemanningsleden pas zondag komt. Dus vandaag provianderen, controleren en proefvaren. Heerlijk met de zeilboot een Bavaria 46 voor de kenners, ca.15 meter lang. Zeilen in de Egeïsche Zee onder een stralende hemel met genoeg wind voeren we langs de westkust van Turkije, en terug langs de noordkust van Kos. Helemaal in ons element, wel hard werken maar dat deert niet. Constant mij er aan herinneren om mee te gaan met de mannen naar de Cariben begin 2014. Tot nu toe nog steeds niet van gekomen, altijd een geldig excuus. Rond zessen waren we weer terug in de haven , met z’n allen zwemmen in het zwembad bij ons hotel, borrelen en loungen en vervolgens rond achten lekker eten. Michael sloot ‘s avonds ook aan omdat we morgen weer gaan zeilen en er enkelen waren die hem nog niet kenden. Aansluitend naar H2O gelopen een trendy hotel-café aan de haven (van dezelfde firma als ons hotel) om nog een afzakkertje te nemen. Al met al een heerlijke dag. Op naar morgen.

Dag 11
Vandaag wederom een zeildag. We hadden om 10.00 uur met Michael afgesproken en om 11.00 uur met de mannen. Na het ontbijt ben ik naar de banketbakker gegaan om gebak te halen waarop wij trakteerden. Een bakker die allerlei heerlijke gebaksoorten en luxe brood verkoopt en wisten dat het goed was. Voor het gebak zijn we hier al enkele malen geweest, je moet toch af en toe iets lekkers bij de koffie, het is tenslotte vakantie. Oja, ook verkopen ze hier heerlijk ijs; wat vervelend nu. Om 11.00 uur de trossen los om vervolgens langs de zuidkust te varen. De gastvrijheid van Roelof en de mannen is geweldig, gezellig en een goed team en heel divers. Alles overwegende zal ik in 2014 ijs en weder dienende ook aanmonsteren. Johan het wordt begin 2014 dus zet maar vast in de agenda. Tijdens de koffie het heerlijke gebakje genuttigd wat goed in de smaak viel. Er stond weinig wind maar goed dat deerde niet, in de middag zou deze aantrekken naar windkracht 4. Dat was ook zo dus de terugreis naar de haven was spectaculair zeilen en enkele uren een stevige zeilwind waardoor we goed snelheid maakten en het schip keurig door het water sneed. Wat een geweldige dag. Om 17.30 uur terug in ons hotel voor een aperatief. Trudie ging nog even zwemmen en ik het verhaal tikken. Vanavond eten met z'n allen bij Spitaci een restaurant waar wij ook al eerder hebben gegeten. Verzamelen in de lobby. ik haal vanavond het vijfde bemanningslid van de luchthaven. Morgen maar een dagje strand want het blijft mooi weer.

Dag 12
Vandaag een rustig dag. Na het ontbijt de mannen uitgezwaaid die het ruime sop kozen. Wij reden naar Tam Tam om een paar uurtjes strand te pakken. Het was wat bewolkt  en er stond een stevige bries maar dat deerde niet. Na de lunch in Tam Tam terug naar ons hotel. Onderweg nog een aantal winkels bezocht. Om 19.00 uur skypen bij Michael met de kinderen en kleinkinderen. Om 20.00 uur waren we weer op de kamer. Vanavond niet uit eten maar wat simpels op de kamer. We hadden een stevige late lunch vanmiddag. Bij terugkomst in het hotel even gesproken met de Nederlandse receptioniste die hier al een aantal jaren werkt. Ook hier hoor je langzamerhand de kommer en kwel. Kos bestaat voor 90% uit toerisme. Met de nieuwe bezuinigingen op komst heeft dit stevige consequenties. Voor de 4 wintermaanden krijgen de werknemers een kleine overlevingsuitkering die de regering nu wil afschaffen. De gevolgen zijn duidelijk. Men moet dus van de lage salarissen die men verdiend zelf een reservering maken voor deze periode. Dat zal voor velen een harde last zijn. We deden vandaag vroeg het licht uit. Oja, Roelof belde nog vanaf het eiland Leros dat hij zijn paspoort in het hotel had laten liggen in de kluis. Dus wij naar het hotel en warempel het lag er nog, gelukkig. Ook al een oplossing hoe hij het weer in zijn bezit zou krijgen. Michael zou daar voor zorg dragen.

Dag 13
Vandaag een bezoek aan de burcht van Andimachia. Een gigantisch vestingwerk ten oosten van het dorp. en wijst naar de bewogen geschiedenis van deze regio. Waarschijnlijk in de 13e eeuw door de venetianen gebouwd maar in de 14e eeuw zorgden de Johannieters ervoor dat het een vesting werd. Binnen de muren was alles verwoest. Grassen, bloemen en gekko's hebben de heerschappij over de burcht. Al met al is het best een bezoekje waard.Vervolgens de dag nog even lekker doorgebracht op het strand en souvenirshops en 's avonds met Michael gegeten. Het weer was vanavond verschrikkelijk slecht maar goed het was vandaag de laatste dag en voor het eerst regen. Hier had men al een poosje op gehoopt.

Dag 14
Inpakken en weer terug naar huis. Michael bracht ons vandaag naar het vliegveld. We hebben een heerlijke vakantie gehad.