Inmiddels alweer een aantal reizen gepland maar daar later meer over. Allereerst gaan we naar Frankrijk zonder caravan maar wel de fietsen mee. Er is familie uitbreiding en daar willen we natuurlijk deelgenoot van zijn. Onze nicht is bevallen van een prachtige dochter en wij brengen haar moeder, onze zus daarheen. Zelf maken we aansluitend weer een rondje Frankrijk. We rijden van Alkmaar via Parijs naar Le Grand Pressigny, door naar Limoges, Rochelle, Saumur, Amiens en Antwerpen weer op huis aan. Onderweg diverse Air B&B's geboekt voor de overnachtingen. Een tocht van ca. 2500 km.

Dag 1
De reis is van start gegaan. Na een korte nachtrust, wekker ging om 5u, vertrokken we rond 6u naar Veenendaal. Auto gisteravond al gepakt dus geen gehaast tijdens de ochtend, waren we rond half acht bij onze zuster Ans die we oppikte om haar mee te nemen en af te zetten bij haar dochter Tineke die bevallen was van een mooie dochter. Wij hadden natuurlijk bagage mee maar Ans ook, en niet zo’n beetje. Met passen en meten ging het er gelukkig allemaal in. Het was niet druk op de weg, geen vrachtverkeer, gezien het zondag was. Na een ontspannen rit via de A12, A27, E19 de eerste stop bij van der Valk Nazareth in België 🇧🇪, koffie met appeltaart, wat er wel in ging. Het wegennet in dit deel van België is prima echter wij Nederlanders zijn verwend met onze wegen. Na de koffie door naar Kortrijk om te tanken, €1.47, koopje zal ik maar zeggen. De zon scheen volop echter richting zuiden werd het steeds donkerder, en de eerste buien vielen in Frankrijk. We hadden voor het eerst een tolbadge voor de Franse tolwegen dus uitproberen. Thv. Lille de eerste tolpoort, waar we fluitend door heen reden, er uit rijden was wat problematischer omdat juist de poort waar wij doorheen reden een busje problemen had. Erg vervelend en dan duurt wachten lang. Maar goed nadat het op was gelost weer door. Ook de periferie in Parijs gaf weinig oponthoud, wel langzaam rijden maar goed alles beter dan stilstaan. Voorbij Parijs weer even opsteken de eerste 550 km zat er op dus tijd voor koffie. Broodjes hadden we onderweg al gegeten. Trudie kroop weer achter het stuur en reed de volgende 150km. Rijden op de tolweg is een van de vervelendste bezigheden, er valt niets te beleven en het is eentonig. Het weer sloeg om en de regen kwam met bakken uit de hemel wat vervelend en inspannend rijden is. De laatste 250 km reed ik zelf. Rond 18.00 uur reden we Le Grand Pressigny binnen en 20 minuten later zaten we aan de koffie. Het was een warme ontvangst en we smulden van het heerlijke Thaise eten wat echtgenoot Bamba had gemaakt. Rond 21.30u door met de auto naar onze Gîtes de la Courtiere in Le Petit Pressigny. Deze hadden we geboekt via Booking en ik heb inmiddels zoveel punten verdiend dat we op alle verblijven inmiddels redelijk wat korting ontvangen. De gîtes lag ca. 4 km buiten het dorp en de weg er naar toe de D50 vanaf Le Grand Pressigny was smal en pikdonker, zoals zoveel wegen. Tot 23.00 uur is de straat-verlichting aan daarna uit. Dat geldt ook in de meeste dorpen vanwege het milieu en bezuiniging. Aangekomen bij de gîtes was ook alles donker, we waren de enige gasten. Er hing een sleutelkastje met de sleutel. Bij binnenkomst waren we blij verrast. Een prachtig onderkomen voorzien van alle luxe. Douchen en naar bed. Wat een vermoeiende lange dag maar wel één met een prachtig doel.

Dag 2,

Na een goede nachtrust werden we rond 7.45u wakker, Trudie al eerder. De Gîte ligt in een prachtig heuvelachtig landschap verscholen in het groen. Bestaat uit een woonhuis met enkele bijgebouwen waarin Gites zijn gemaakt, erg smaakvol. Na het ontbijt, opknappen, effe chillen en op na Loches. Voordat we vertrokken stopte er een auto voor de ingang, we dachten dat het de eigenaresse was echter dat hadden we mis, ik mezelf nog netjes voorstellen, maar het bleken zigeuners die mandjes wilden verkopen pfff, we hadden niets nodig. Loches is een oude stad aan de rivier l’Indres met een grote historie. Een mooi eeuwenoud stadscentrum bereikbaar via één van de weinig overgebleven stadspoorten in de ommuring. Daarnaast was er een middeleeuws chateau en een Romaanse kerk. We lunchten in een lokaal stadscafé, makkelijk le croque monsieur. De zon liet zich vandaag tijdens de middag redelijk zien. Terug bij de auto op naar de Super-U, voor wat boodschappen en door naar Le Grand Pressigny waar we genoten van een heerlijke pasta maaltijd gemaakt door zus Ans. Rond 20.45u weer naar de Gîtes waar we de prachtige heldere sterrenhemel bewonderden in de pik donkere omgeving.

Dag 3

Na wederom een heerlijke nacht zouden we vandaag een bezoek aan Tours brengen alvorens we eerst Chateau Villandry bezochten. We vertrokken rond 10u. Na een ontspannen rit door vele charmante dorpjes, langs de Loire en klein stukje tol kwamen we rond 11u aan in Villandry. Parkeren was gratis en je loopt in 5 minuten naar de entree. Het is een klein toeristisch dorp met wat restaurants. Zomers zal het hier wel uit z’n voegen barsten maar vandaag lekker rustig. Een prachtig chateau, gebouwd in een U-vorm zoals zoveel van deze bijzondere landgoederen met de entree in het midden die via een trap te bereiken was. Zoals eerder vermeld de mooiste tuinen van Frankrijk en dat was niet gelogen. Jammergenoeg nog niets in bloei. Het stamt uit 1536, is diverse keren verbouwd, uitgebreid en bewoond door diverse eigenaren. Het is nu nog steeds in privé bezit van een schatrijke Amerikaanse familie Carvallo-Coleman. De toegangsprijs was €14 maar meer dan de moeite waard. Nagenoeg alle ruimtes waren te bezichtigen in diverse eeuwenoude maar smaakvolle stijlen. De tuinen zijn bijzonder, er is een complete familie die deze onderhoud, zowel de siertuin als de enorme groente tuin. Vervolgens reden we naar de prachtige stad Tours, de voormalig hoofdstad van Frankrijk. We parkeerden de auto in een buitenwijk en fietsten naar het centrum. Fietspaden waren aangeduid met een fietsteken op de weg en er waren gecombineerde voet- fietspaden. Nam niet weg dat je goed moest oppassen. We bezochten een prachtige overdekte vers markt Les Halles, groente, vis, vlees wat al op ons lag te wachten. Een bezoek aan de mooie basiliek Saint Martin, (St. Maarten) uit de 19e eeuw mocht niet ontbreken. De kerk is gebouwd op de fundamenten van een eerdere kerk en hierin opgenomen de crypte met relikwieën van deze heilige. Ook de glas in lood ramen waren prachtig. Daarnaast staan er rondom de kerk nog drie enorme torens van 100 m hoog en was dit in de middeleeuwen een giga kerk. We fietsten vervolgens naar de Gotische kathedraal Saint Gatien uit de 12e eeuw met z’n majestueuze gevel. Een bouwwerk waarin onze grote Alkmaarse kerk wel twee keer past. De vele gebrandschilderde ramen, prachtige plafonds, enorme beelden en wonderschone kapelletjes waren overweldigend. Wat zijn we toch nietig in deze gebouwen en wat heeft Frankrijk er toch velen. Op advies van nicht Tineke dronken we koffie met heerlijke crêpes in Salon de Thé Mamie Bigoude. Een prachtig lieflijk ingericht restaurantje, een beetje in oma’s stijl. Hierna via een kruip sluip route met de fiets weer naar de auto en terug naar Le Petit Pressigny.

Dag 4

Een rustig dagje gepland. Na het ontbijt op de fiets naar het dorp Le Petit Pressigny zo’n 3 km. Een mini dorp met aantal huizen en een oude kerk uit de 12e eeuw. De kerk was erg vochtig dus veel schimmel wat niet erg gezond is, maar onder het oog van de lieve Heer wellicht niet ernstig. Weer terug gefietst naar de Gîtes, even lezen en koffie. Rond 12.30u fietsen op de auto en op naar Le Grand Pressigny waar we de auto parkeerden. Vanhier reden we met de fiets via een fietspad, wat een voormalige spoorlijn was, naar de plaats Decartes de plaats die bekend is door de filosoof Decartes die hier is geboren. Langs het fietspad kom je nog veel details tegen van de voormalige spoorlijn. In Decartes eindigt het fietspad en gaat over in de oude spoorbaan met rails. Ook dit zal in de toekomst veranderen in fietspad. De andere kant op is al 60km spoor veranderd in fietspad. In Decartes bezochten we het voetbalveld waar achterneefje Aiden z’n voetbaltraining had. Het was erg leuk om het kleine manneke te zien voetballen. Na de training fietsen wij weer in omgekeerde richting terug naar de auto om koffie te drinken bij nicht Tineke. Ook aten we hier gezamenlijk met elkaar. We gingen racletten, zeg maar gourmetten met kaas. Erg lekker. Toen weer afscheid nemen van Tineke, Bamba, Aiden, baby Diana en zus Ans wat nooit leuk is. Maar we hebben het fantastisch gehad met elkaar. Rond 21u weer in de Gîtes.

Dag 5
Na een paar fantastische dagen, weer tijd om verder te gaan naar de volgende bestemming Limoges. Een goed verblijf in Le Petit Pressigny in een heerlijke comfortabele Gîtes waar niets ontbrak en de stilte, vogel geluiden en prachtige sterren hemel je die rust geven die zo heerlijk is. Anders dan wakker worden van de bedrijvigheid van de Spar en druk auto verkeer in de grote stad. Ons eerste bezoek was een klooster in Fontgombault. Een mooi Klooster met een enorme abdij, 180m lang. Het klooster was niet te bezichtigen maar de abdij wel. Na binnenkomst was er een mis gaande. Een groot aantal benedictijnse monniken zat voorin op het altaar en de mis werd door de abt opgedragen. Bijzonder om dit mee te maken. We reden via D675 en de N147 binnendoor naar Limoges en stopten nog 2 keer bij twee brocante winkels die op de route lagen. Onderweg nog even opgestoken voor koffie met een broodje in Berneuile. Aangekomen in Limoges, een stad met ca. 130.000 inwoners gelegen aan de rivier de Vienna en gesticht rond de 10e eeuw voor Chr. Een stad als zovele steden in Frankrijk met een rijke geschiedenis. De AirB&B was snel gevonden in het centrum. Dus qua ligging zaten we goed. Maar dan die auto, een parkeerplaats was moeilijk te vinden, maar niet als er net iemand vertrekt. Fred moest zich eerst oriënteren waar het appartement was en waar de sleutel hing in het gebouw. Het appartement zit in een senioren residentie zeg maar rusthuis 👀. Dus bij binnenkomst veel ouderen maar dat boeide verder niet. Een aardige meneer hielp hem daarbij. Appartement snel gevonden en toen de auto halen want deze kon in de parkeergarage onder het gebouw. Dit wisten we maar vooraf had je nog geen sleutel. Het appartementje ziet er prima uit en vooralsnog ontbreekt er niets. Dus we hebben een respijtzorg verblijf zonder WMO indicatie hoe gek kan het zijn. Daar drinken we onze eerste borrel maar op, proost.

Dag 6

Na een onrustige nacht, hard bed, zacht kussen en wat geluid op het plein voor ons appartementje om 08.00u uit bed. Trudie had het ontbijt al klaar dus aanschuiven. Vandaag Limoges verkennen op de fiets. Rond 10u trokken we de deur achter ons dicht. Limoges is gebouwd op heuvels dus met de fiets op en neer door het centrum. Het is een mooie stad met grote historie. De eerste stop was de grote markthal in het centrum, genoemd Les Halles en daarvoor een kleine markt. Een prachtige versmarkt en wat opviel waren de prijzen die een stuk hoger lagen dan in Nederland. Frankrijk is ook iets duurder met dagelijkse boodschappen. Maar goed, we leven hier niet. Vanhier op de fiets naar het Pavillon du Verdurier, een voormalig koel paviljoen om Argentijns vlees te koelen tijdens de 1e wereldoorlog. Het is ontworpen door dezelfde architect als het station, Roger Gonthier. Het is nu een expositieruimte en er was een expositie van Patrick Pinauld, een kunstenaar die veel Argentijns werk maakt. Hij was aanwezig dus, kennis gemaakt en een aardig gesprek gehad. Hij wilde jammer genoeg niet op de foto. Achter dit gebouw stond de Église Saint Pierre du Queyroix. Een prachtige gotische kerk uit de 13e eeuw. We liepen vanhier naar het grote plein du Republiek en daar zat de beroemde Galerie Lafayette en uitverkoop van de mooiste merken mmmm. Eerst maar koffie en lunchen bij PAUL. We liepen vervolgens naar La Cour du Temple, een 17e eeuwse binnen plaats met prachtige vakwerkhuizen, en ook in de overige straten in deze omgeving vind je veel van deze prachtige huizen. Het is een prachtig intiem centrum waarbij de bezienswaardigheden redelijk dicht bij elkaar liggen. Op naar de Basiliek Eglise Saint-Michel des Lions, die je zeker moet bezoeken. Het is één van de belangrijkste kerken in Limoges en dankt zijn naam aan de vier leeuwenbeelden die er staan, twee bewaken de ingang, één de binnenkant en de laatste staat op het Place du President, kijkend naar de kerk. De kerk is gebouwd in de 10e eeuw en door branden enkele malen zwaar beschadigd en weer herbouwd en vergroot. De kerk herbergt een groot aantal relikwieën in de diverse zij-kapellen en de belangrijkste op het hoofdaltaar is een stuk schedel van de heilige Martial de eerste bisschop van Limoges. We hebben toch al heel wat kerken bezocht maar het blijft fascineren. Via de voormalige slagers wijk waar we nog een kleine kapel uit 1471 bezochten, chapel St. Aurelian, gewijd aan de tweede bisschop van de stad en patroonheilige van de slagers fietsten we door naar het prachtige treinstation Limoges-Bénédictins. Vaak genoemd als het mooiste station in Frankrijk en zelfs in de wereld, ik blijf maar bij Centraal station Amsterdam want vlak onze stations niet uit. Als laatste op ons lijstje stond de kathedraal van Limoges. De kerk is in fases gebouwd tussen de 13e en 19e eeuw. Eerst het koor, toen de transepten, zeg maar de zijarmen van het kruis en vervolgens schip en toren. Ook zijn er vele Kapellen rondom koor, schip gebouwd en zelfs in de transepten. Dit maakt het allemaal zo imposant en een bouwwerk van formaat, van buiten erg sober wat van de binnenkant niet kan worden gezegd. Achter de kerk een mooie tuin en ook staat er nog het voormalige bisschoppelijk paleis en mooi uitzicht over de stad en rivier de Vienna. Hierna hadden we het wel gehad. We aten in ons appartement want we waren te moe om elders te eten, lekker makkelijk, kopje soep en broodje hamburger.

Dag 7

We zetten geen wekker want wakker worden gaat vanzelf, Trudie was er al uit en weer druk bezig met ontbijt. Ik slaap met oordoppen want aan het pleintje waar ons appartement aan grenst zitten twee cafés waar het er nogal luidruchtig toegaat met spraak en muziek. Zolang de deuren dicht zijn van die etablissementen gaat het wel maar als iemand naar buiten gaat lijkt het wel of de discotheek onder je raam zit. We hadden dit wel gelezen in de recensies maar dachten dat het niet zo’n vaart liep. Verder is er niets op aan te merken over het appartement ligt midden in centrum en alles in principe op loopafstand, echter fietsen is handiger. Trudie had weer het één en ander uitgezocht waar we heen gingen, het werd het museum van een voormalige porselein fabriek op 10 minuten fietsen Four des Casseaux. Dus recht zo die gaat door het drukke zaterdag verkeer. De automobilisten hebben wel respect voor fietsers echter het blijft opletten geboden. Het museum kostte €4,50 pp. Er stonden allerlei machines en een enorme 12 m hoge oven. Je kreeg een inkijkje in de oude fabriek uit de 19e eeuw en hoe het beroemde Limoges porselein werd gemaakt. Van de voorbereiding van de witte zuivere kaolin klei, het bakproces, beschildering, glazuren etc. Vele arbeiders families werkte hier. Kaolien klei komt in grote hoeveelheden maar op enkele plekken voor in de wereld, China, Amerika en hier in de Limoge omgeving. Er is ook een hele nieuwe fabriek fabriek deze ligt naast het museum echter daar kan je niet heen. Erg interessant echter alle uitleg grotendeels in Frans. Op de fiets weer terug naar appartement om even te chillen en te lunchen. Rond 14.00u naar het prachtig porselein museum Adrien Dubouché Limoges. Het museum bezit 's werelds rijkste openbare collectie porselein uit Limoges. Ook staan er werken die representatief zijn voor de grote fasen van de geschiedenis en ontwikkeling van de keramiek, van de oudheid tot heden. Ook hier start je met de verschillende fases van productie van porselein. Vervolgens loop je een cirkelvormig parcours tussen de duizenden stukken keramiek, van over de hele wereld en is er een complete etage ingericht met Limoges porselein. Sommige stukken zijn mooi van lelijkheid, maar er staan ook prachtige stukken tussen. We aten vanavond bij Opanda, een all you can eat concept.

Dag 8

Na het ontbijt vertrokken we naar het dorp Ouradour sur Glane ten noordwesten van Limoges. Een indrukwekkend monument van de gruwelijkheden die door de Duitsers in WOII zijn begaan. Vrijwel alle inwoners, 642, van het dorp werden door een eenheid van de SS op 10 juni 1944 omgebracht en het gehele dorp werd verwoest. Een rit van ca. 20 km bracht ons er naartoe. Het is zondag dus niet druk op de weg. Via goede aanwijzing borden werden we naar een grote parking geleid. Bij de ingang van het dorp is een ondergronds museum ingericht  waar je met een koptelefoon met Nederlandse vertaling Aan de hand van foto’s, films en ander audiovisueel materiaal wordt de geschiedenis vertelt van het dorp tijdens WOII, erg goed van opzet. De entree dit museum was €7,50 maar het dorp is gratis te bezoeken. Na al deze indrukwekkende informatie kom je door een ondergrondse gang midden in het dorp weer bovengronds. Wat je daar aantreft is bizar, de ruïnes van een dorp zoals het gebleven is sinds 10 juni 1944. Op de huizen en winkels staan de namen van de eigenaren en geven borden aan of er een winkel, kapperszaak, garage of kledingatelier gevestigd was. Alles is zo gelaten zoals het die fatale dag is achtergelaten. Zelfs de auto van de dokter de stond nog midden op het dorpsplein. Op zaterdag 10 juni 1944 wordt Oradour-sur-Glane omsingeld door 200 Duitse soldaten. Alle inwoners moesten naar het dorpsplein. Vervolgens werden de mannen gescheiden van vrouwen en de kinderen. Vrouwen en kinderen weren naar de kerk gebracht. Toen iedereen binnen was werden de deuren gesloten en de kerk tot ontploffing gebracht en vervolgens in brand gestoken. De mannen werden in verschillende schuren opgesloten die vervolgens doorzeefd werd met kogels en in brand gestoken. Waarom dit is gebeurt is niet met zekerheid te zeggen. Algemeen wordt aangenomen dat het een wraakactie was omdat het Franse verzet vlak bij Oradour een spoorbrug had opgeblazen. Hierbij kwam SS-Sturmbannführer Helmut Kämpfe om het leven die een goede vriend was van majoor Diekman die het bevel voerde over het regiment dat de massamoord in Oradour-sur-Glane pleegde. Als vergelding waren er al 28 gevangenen doodgeschoten maar Diekman wilde meer. Er zijn 30 bewoners die het overleefde zij waren op dat moment niet in Oradour of zijn ontkomen. Na dit indrukwekkende bezoek, even bijkomen en denken aan leuke dingen. Hebben we er echter iets van geleerd? Het is in de geschiedenis maar een speldenknop van wat er allemaal is aangericht door idioten en we hebben er tot op heden niets van geleerd is onze mening. 

Dag 9

Vanmorgen uitgecheckt en op weg gegaan naar La Rochelle aan de Franse Westkust, een reisdag dus. Als gingen we naar de porselein fabriek van Haviland. De fabriek was niet te bezichtigen maar er was wel een grote winkel met niet alleen nieuw spul maar ook een soort outlet. De portomonee dicht gehouden want je wordt erg hebberig. Vervolgens heerlijk koffie gedronken. Onderweg een brocante bezocht, wat heet, de ene was een enorme rotzooi en de andere had wel mooie spullen maar niet van onze gading. Via een eentonige maar wel mooie snelweg D 148 arriveerden we rond 16.00u bij onze Air B&B in Sainte -Soulle. Gelegen in een prachtig, zeg maar bungalowijk met allemaal vrijstaande huizen in mooie witte kleuren. Weer een heerlijke rust en weg uit het centrum van de stad. Wel lekker dat je alles binnen hand bereik hebt maar dat kan zo z’n prijs hebben. We werden vriendelijk ontvangen, kregen wat uitleg want de eigenaren gingen een aantal dagen naar Parijs. Het is een comfortabele gîte, leuk ingericht, met een heerlijk bed. Een enorme tuin met een zwembad echter nog niet verwarmd brrrr, en een leuke ruimte waar spellen staan. Even snel een rondje gemaakt door dit dorp wat enkele km buiten La Rochelle ligt, de kerk bezocht en thuis een heerlijk bakkie gedronken. We aten in de gîte want er zijn hier geen restaurants in dit dorp en we hadden geen zin meer om te rijden. Wij zijn niet zo moeilijk met eten dus een keer aardappelen, boontjes met biefstuk champignons is ook lekker.

Dag 10

Op tijd uit de veren want we gaan het Eiland Ile de Ré bezoeken voor de kust van La Rochelle. Het eiland is even kleiner dan Texel en wordt sinds 1988 verbonden met het vaste land via een 2.6 km lange brug en ligt op hoogste punt, 42m boven de zeespiegel. We vertrokken rond 10.00u naar La Rochelle waar we de auto in een buitenwijk parkeerden, l’Houmeoux, zo’n 2.5 km van de brug. Via binnenwegen reden we op ons gemak richting deze plek. Fietsen van de auto en gaan. Google Maps leidde ons direct naar de kust waar we op een mooi fietspad terecht kwamen. Er stond een stevige windkracht 6 dus dat beloofde nog wat. Na een korte rit kwamen we bij de opgang van de brug waar aan beiden zijden, veilig achter een betonnen rand, een fietspad ligt, wat in beide richtingen bereden mag worden. Daarnaast is het een tolbrug €16 retour voor auto in zomer, €8 in wintermaanden, op de fiets is gratis. Het was met de fiets goed te doen, we hadden wind in de rug, zat in NO wat inhield, terug tegen, maar dat voor later. Eerst klimmen naar 42m, wat met gemak ging met de Ebike en wind in de rug en dan eenmaal over de top, raas je met een rotgang naar beneden. Er waren geen andere fietsers dus weg voor ons alleen. Je hebt een prachtig uitzicht over de zee en kustlijn en het was afgaand tij en zoals in zoveel andere plaatsen aan de kust in Frankrijk was het verval enorm. Als je over de brug bent fiets je een heel stuk langs de kust van het eiland, afhankelijk van waar je heen wilt, en zie je veel mensen in de prut staan op zoek naar oesters, een delicatesse in deze streek, niet anders dan bv. Bretagne en Normandië. Tot de jaren 60 leefden de inwoners van het eiland afgelegen en armoedig, zonder elektriciteit of stromend water. Maar met de komst van het toerisme, eerst met pont en later met brug is de bevolking toegenomen en is de levensstandaard aanzienlijk verbeterd. Ons doel was vandaag Saint Martin de Ré, een ommuurde vestingstad in het NO van het eiland zo’n 20 km fietsen. Het lijkt qua vorm op Bourtange. Via mooi aangelegde fietspaden, duidelijke routeborden en Google maps reden we via het mooie dorp La Flotte met witte huisjes, groene houten luiken en daken met oranje dakpannen die kenmerkend zijn voor dit eiland, naar onze bestemming. Wind in de rug dus wie doet je wat. Je komt de stad binnen via een stadspoort waarvan er nog een aantal zijn. In de stad staan een groot aantal vestigingswerken die herinneren aan het strategisch belang voor de stad en het eiland. Er is nu een levendige haven met veel horeca gelegenheden en toeristen winkeltjes. Wat erg bijzonder is om te zien, dat in de buitenhaven veel schepen vanwege de eb op het droge liggen, en de binnenhaven beschermd wordt door een sluis en de boten eigenlijk in een basin liggen. Je kunt de haven dus alleen bij hoog water verlaten. Zware industrie kent dit eiland niet, er is zoutwinning, wijnbouw en natuurlijk visserij. Dus de inwendige mens wil ook wel wat en we aten heerlijke mosselen bij een lokaal visrestaurant. Na nog een korte wandeling over de vestingmuren, werd het tijd om onze stalen rossen weer op te pakken. We fietsen naar Sainte Marie de Ré, alvorens we nog een bezoek brachten aan de resten van een oud fort. We hadden de indruk dat Google Maps onze fietsroutes toch niet helemaal goed op de kaart bracht. Nu heb ik ook een abonnement op Komoot dus wellicht deze proberen, en ja-hoor, we fietsten heerlijk binnendoor, via landerijen, wijngaarden naar het stadje. Alleen het laatste stuk langs een grote weg, echter met weinig verkeer en door het groen en op fietspad. Dat scheelde wel met de wind. Het dorp Sainte Marie de Ré heeft een prachtige kerk, maar bij aankomst bleek deze gesloten vanwege herstelwerkzaamheden, jammer dus. Het is ook een aardig dorp echter gezien de tijd maar terug naar de auto, deze route liep eerst wel langs een drukke weg alleen het laatste stuk naar de brug weer langs de kust. Het waaide stevig dus de brug op, was geen sinecure, de wind recht vooruit. Het lukte ons om zonder heel veel inspanning boven te komen en naar beneden rijden was wat makkelijker ondanks de wind. Snel de fietsen op de auto en terug, ook weer via binnenwegen wat heerlijk ontspannen rijdt. Rond 18.30u weer thuis, koffie en voor het avondeten brood want warm hadden we al gegeten. Al met al 50 km gefietst vandaag.

Dag 11

Vandaag een dagje La Rochelle. De weersvooruitzichten waren niet zo goed dus besloten om met de auto te gaan, daar te parkeren en verder op de fiets de stad te verkennen. De afstand van onze gîte naar La Rochelle was ca. 14 km op de fiets, er stond een straffe wind dus zeiknat terug fietsen, als dat niet nodig is, gaan we niet doen. Rond 10u vertrokken we, de auto geparkeerd aan de rand van de stad en verder op de fiets, eerst naar de weekmarkt, marktkramen in vele gezellige straten. Groente, vlees en overige verswaren waren ruim gesorteerd. Daarnaast was er een centrale binnenmarkt met vele luxe kramen. Koffietijd dus lekker in de zon op een terras koffie drinken en mensen kijken. Het was een drukte van belang in de stad en nog geen wolkje aan de lucht, terwijl de voorspelling anders duidde. Op naar de grote kathedraal Sainte Louis aan het Pl. du Verdun. Een kerk uit de 12e eeuw gelegen in het hart van La Rochelle. Deze kerk werd volledig verwoest in de 16e eeuw tijdens de godsdienstoorlogen en herbouwd in het midden van de 18e eeuw. Van buiten een sobere uitstraling maar van binnen een prachtig en bijzonder interieur met mooi beschilderde kapellen, plafonds en twee prachtige orgels. We waren in deze grote kerk de enige bezoekers, hoe bijzonder. Na het opsteken van een kaarsje zette we ons bezoek voort. Inmiddels dreef er langzaam bewolking de stad in en was de verwachting dat er binnen twee uur regen zou vallen. We merkte aan de marktkooplui, op het plein voor de kerk, dat het weer ging veranderen. Eerst maar een broodje eten en het werd steeds grauwer. Dus besloten we om ons bezoek in te korten en nog naar de haven te fietsen met een bezoek aan de Lantaarn toren, een oude 55m hoge vuurtoren, de 42m hoge Chain Tower en Sint Niklaas toren aan de ingang van de stad naar de Oude Haven en gebouwd in de 13e eeuw. Een prachtig plaatje in deze prachtige stad allen met een historisch verleden. Gezien het steeds donkerder werd, besloten we om naar de auto te fietsen ca. 6 km. Toch nog een leuke route waarbij we zelfs nog een bijzondere overweg moesten oversteken. Terug bij de auto, nog wat boodschappen bij een grote supermarkt en door naar de gîte waar we de rest na de dag chillend doorbrachten en de regen heerlijk naar beneden kletterde. Eerst een heerlijk borrelplankje voorafgaand aan lekkere verse lasagne. 

Dag 12

Vandaag weer op weg naar. Ons volgend adres in de stad Saumur, de stad van de mousserende wijn. Gisteren een fles champagne van Piper  Heidsieck voor €24, bij Gall en Gall €69, dus wel lucratief om wat in te slaan. Dat is een voordeel als je met de auto bent.  We hebben een heerlijk verblijf gehad hier in Saint Soulle. Niet gezwommen want het zwembad had de temperatuur van de Noordzee en ik kan je verklappen das niet warm. Na het ontbijt de auto inpakken, waar we handigheid in krijgen. Trudie had een fietstocht gevonden op Komoot rondom Coulon, het Venetië van Frankrijk. Men noemt het hier het natte moeras waar je doorheen fiets, zeg maar Giethoorn echter dat is deels ontstaan door de  het afgraven van turf. Maar goed de weersvoorspellingen waren niet ok dus maar afwachten tot we er zijn. We hadden onderweg niet veel regen en bij aankomst in Coulon regende het aanhoudend langzaam. Dus geen fietstocht want we gaan niet in de regen fietsen voor onze lol, echter we komen hier terug met de caravan in augustus. Na een rondje door dit gezellige dorp en een bak koffie ☕️ maar door naar Saumur. Trudie had een plan B wat nog even geheim bleef. We moesten nog 180km rijden dus dat eerst maar. Rond 14.45uur waren we op de plaats van bestemming even buiten Saumur, en parkeerde de auto bij een Paddenstoelen 🍄‍🟫 museum, wat hier Le Musée du Champignon heet. De wereld van wilde en gekweekte paddenstoelen. Verrassend want ik wist niet eens van een bestaan van zo’n soort museum. Het museum is gevestigd in diepe ondergrondse grotten met een constante temperatuur van 12 tot 16 graden, goede ventilatie, vochtgehalte van 90%, lijkt wat op Valkenburg. In deze omgeving liggen km’s grotten onder de grond en hier ligt de grootste collectie paddenstoelen van Europa. Weer zo’n pareltje die een bezoek waard is. We melden ons bij de receptie, ticket €9. Via een duidelijk looproute, tunnelstelsel onder de grond, verdwijn je steeds dieper de grot in waarbij je de geheimen van het kweken van paddenstoelen ontdekt. Het is wel een mysterieuze omgeving met 250 verschillende soorten rare schimmels, champignons, oesterzwammen, Japanse, Parijse en andere exotische soorten. In deze grotten, dit hebben wij niet gezien, wordt 10 ton champignons geoogst per jaar. Wat was dit gaaf zeg. Vanaf het museum was het nog 6km naar ons appartement. Makkelijk gevonden met de aanwijzingen van de eigenaars, we zitten 3 km van het centrum dus alleszins centraal en de Lidl bijna om de hoek. Het is wederom een comfortabel en compleet appartementje en alles gelijkvloers, ligt wat verscholen vanaf de straat maar dat is niet erg en het is erg rustig. Vanavond lekker een tv-avondje.