logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Dag 1/2
Dag 3/4
Dag 5/6
Dag 7/8
Dag 9/10
Dag 11/12
Dag 13
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Griekenland 2018
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Istanboel 2008
Spanje Andalusie 07
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

 Dag 9
Het was vandaag bewolkt, dus een mooie dag om een autorit te maken. Na het ontbijt reden we eerst naar het centrum. Trudie neemt voor de zekerheid altijd haar krukken mee op reis. De ervaring van de afgelopen jaren leert dat dit alleen maar goed is. We lopen veel kilometers dus de artrose in de voeten speelt dan behoorlijk op. Ik vind het heel dapper dat ze deze vele km nog kan lopen en zich niet laat kennen. Daarnaast wil je wat zien, dan moet je wel maar we lassen veel rust in. Op een terras zitten is ook gezellig. De doppen waren afgesleten van de krukken dus nieuwe halen bij een orthopedische winkel wat lukte, ze werden besteld. We reden vanuit Valencia in zuidelijke richting naar Oliva. En grote stad van waaruit je de bergen in rijdt om de vele dorpjes die hier liggen wellicht te bezichtigen. Via Pega, Orba en nog veel meer van dit soort kleine plaatsjes waar de tijd heeft stilgestaan, klommen we omhoog. De wegen zijn goed begaanbaar maar we reden uiteindelijk toch op een weg die niet zou misstaan in de gevaarlijkste wegen van Europa. Een weg waar geen twee auto’s langs elkaar konden rijden. Dat voelde niet goed. De auto kan alles best aan echter gevoelsmatig moesten we hier zo snel mogelijk weg.
De uitzichten waren weliswaar fenomenaal maar afgronden zonder vangrail is niet prettig, vooral voor de bijrijder als die aan die kant zit. Uiteindelijk kwamen we aan in Tarbena. Tijd voor koffie maar alles was dicht. Dikke pech. Dan maar weer door en afzakken naar de kust. Gelukkig vonden we weer een weg naar Oliva, de routeplanner werkt prima maar brengt je soms toch op plekken en wegen die maar beter gemeden kunnen worden. Echter dat besluit neem je soms te laat, ook die ervaring hebben we inmiddels maar het avontuur lokt dan toch nog. Om de dag af te sluiten reden we naar de kust en vonden bij de plaats Cullera een prachtig zandstrand waar we nog een uurtje doorbrachten. Al met al vandaag een dikke 200 km gereden. We aten in het grote winkelcentrum hier om de hoek, meer uit nood omdat we geen zin hadden om nog meer te rijden.

Dag 10

Ontwaken met de zon maakt een mens altijd vrolijk. We hadden vandaag een bezoek gepland aan het aquarium Oceanografic. Met een oppervlakte van 110.000 m2 en een volume van 42 miljoen liter water (gelijk aan 15 Olympische zwembaden) is dit het grootste aquarium in Europa. Gevestigd in de Stad van Kunsten en Wetenschappen. Na het ontbijt vertrokken we rond 11.00 uur. Eerst de bestelde doppen ophalen in hartje Valencia, de auto raak je nagenoeg niet kwijt dus af en toe dubbel parkeren moet kunnen. Inderdaad waren ze besteld maar te ruim voor de stokken maar voor €2,70 gaan we niet terug er is wel een oplossing met wat tape. Vanuit het centrum reden we naar het Aquarium, de parkeergarage was snel gevonden. Een dag parkeren kost €7 als je ook een kaartje voor het Aquarium hebt. De entree is €31,90 maar 65+ krijgt korting en dat was €22,50. Dat scheelt toch weer. Het was niet overmatig druk. Entree kaarten snel gekocht en door de entree kom je in het hoofdgebouw. We wisten niet echt wat ons te wachten stond maar het is een enorm park waarin de diverse aquaria centraal staan. Daarnaast is er een enorm dolfinarium waar 4x een dolfijn show wordt gegeven, zijn er aparte werelden, bv. de Artic waar je pinguïns, zeehonden en witte dolfijnen, Beluga’s vindt. Ook zijn er schildpadden en krokodillen, haaien, tropische vissen in allerlei vormen, grote en kleuren. Een grote diversiteit watervogels, teveel om op te noemen. De beesten verblijven in een voor hen zo natuurlijke mogelijke omgeving en de vissen in enorme aquariums. Deze zijn grotendeels onder de grond dus je gaat met liften en roltrappen naar beneden. Daarnaast kun je als bezoeker door meterslange glazen tunnels lopen waarbij de vissen over je heen zwemmen en ook maakten we een hele gave dolfijnen show mee. Boven de grond is er ook van alles te beleven in een prachtige natuurlijke omgeving met veel groen waar je kunt schuilen voor de hete zon. In de vijf restaurants kan de inwendige mens verwend worden. In één woord was het fantastisch en wat hebben we genoten. Bij een bezoek aan Valencia moet je als je tijd hebt dit zeker niet overslaan. Je kunt hier wel een dag voor uittrekken, wij deden een halve dag wat eigenlijk te kort was. Rond vijven vertrokken we naar het strand om nog even van de zon te genieten en de aangename Middellandse Zee. We aten in een leuk restaurant in het dorpje Saler, bij een echte aanrader restaurant Ca Pepe. Hier komen we deze week nogmaals terug. Rond 21 uur reden we naar Valencia haven. Hier is ‘s avonds van alles te beleven maar waar we voor kwamen was een bezoek aan de Curtain Call van de kunstenaar Ron Arad die met dit kunstwerk de wereld over gaat. Het is een monumentale constructie waarop de Israëlische kunstenaar kunst en technologie op een unieke manier verenigt. Ron Arad 720° is een gordijn met een hoogte van acht meter dat bestaat uit 5.600 siliconen staven die zijn opgehangen aan een ring met een diameter van 18 meter. Op het oppervlak wordt voortdurend een zorgvuldige selectie van afbeeldingen geprojecteerd die zowel van binnen als van buiten de structuur kunnen worden gezien. Dit was ongelofelijk indrukwekkend. De bewegende projecties/ films zijn weer van andere kunstenaars en het moet donker zijn voor het mooiste resultaat. De tentoonstelling maakt deel uit van World Design Capital Valencia 2022 en was gratis toegankelijk. Tijdens het flaneren langs de haven hoorde castagnetten je weet wel van die houten hand kleppers. Wat bleek er was een dansschool aan het oefenen. Hoe gaaf was dit, ook hier weer van genoten. Het was inmiddels 23 uur en tijd om naar het hotel te gaan naar een indrukwekkende en vermoeiende dag. Wat hebben we veel gedaan.