Dag 8
Hoi allemaal, weer een kort verslagje uit de Caribbean. Vandaag was Curacao aan de beurt. Om 07.00 uur naar het aanmeren gekeken. Willemstad lag grotendeels nog op één oor echter in de haven was toch wel enige bedrijvigheid. Voorheen voeren de cruise schepen de stad in echter voor de grotere schepen is nu een megapier gemaakt aan de buitenrand grenzend aan het centrum Otrabande en Punda. We hadden hier een auto gehuurd echter deze stond niet bij de boot maar moest op een industrie terrein buiten de stad worden gehaald. Er stonden allemaal taxi’s dus vervoer was niet moeilijk. Alles gaat hier easy dus heb de tijd. Na een taxirit van ca. 20 minuten waren we bij het autoverhuur bedrijf. Het bleek dat de 4 wheeldrive die we hadden gehuurd er nog niet te zijn. Er was een alternatief, een VW Jetta. Inmiddels hadden we al 45 minuten in het kantoortje gewacht, wat zeg ik; take it easy. We wilden weg dus onder de voorwaarde dat we de auto bij de boot konden achterlaten gingen we akkoord met deze auto. Het was inmiddels half elf toen we de garage verlieten. Het was de bedoeling om een rondje te rijden. Het eiland meet 60km lang en 11 km breed dus niet zo groot. De wegen zijn slecht dus hard rijden had ook geen zin en so what we zijn op vakantie. Via de provinciale weg kwamen we door Julianadorp, langs het vliegveld en maakten we een koffiestop in Dokterstuin. Waar een onder een zelfde naam een oud landhuis staat. Deze zijn op het eiland nog veel te vinden en stammen uit het slaventijdperk waar rijke Nederlanders woonden naast hun plantages. Hier namen we in een eenvoudige uitspanning een bak oploskoffie, iets anders was er niet. Het huis was volledig gerenoveerd echter de plek waar het huis stond was vervallen. Dat was nu weer jammer. We vervolgden onze rit naar Westpunt. De naam zegt het al, de meest westelijke punt van dit eiland. Op aandringen van een local die we ontmoette bij een uitzichtpunt was een bezoek aan de vuurtoren de moeite waard. Het was mooi weer maar het is wel regenseizoen dus er was al aardig wat water gevallen en op een onverharde weg zonder drainage en zonder 4-wheeldrive was dat geen juiste keuze. Roelof vond het de moeite van het proberen waard echter het was één drama. Allemaal enorme plassen water en je wist niet hoe diep die waren. Na een aantal km. toch besloten om weer terug te rijden omdat het onverantwoord was. De auto hadden we schoon mee gekregen maar was helemaal met rode modder bedekt en kon zo de wasserij weer in. Op naar de volgende uitdaging. We zochten eerst een gelegenheid uit waar we iets konden eten en drinken. Ook dat was achteraf een complete tegenvaller. We hadden wel mooi uitzicht op zee maar daar had je het ook wel mee gehad. Een uitgebreide kaart waar de helft van de gerechten niet te krijgen was. Roelof en Heleen namen saté, Trudie alleen patat en ik niets. Toedeledokie. Als ze hier net zo snel koken als dat ze lopen en praten dan mochten we hopen tijdig terug te kunnen zijn op de boot. Dat viel mee, koken bedoel ik. Het eten was niks, jammer. Dan maar weer naar de auto. We vervolgden onze weg naar een van de baaien bij Groot Knip. Dit was bijzonder mooi. Een heerlijk strand waar we een uurtje bleven want er is meer te zien en Trudie en ik wilden Willemstad nog in.
Via San Willibrorders, hier een aardige kerk, reden via Jan Kok (landhuis) en zoutpannen met flamingo’s terug naar Willemstad. We parkeerden de auto vlak voor de boot omdat Roelof en Heleen de auto nog wilden gebruiken en deze pas om 21.00 uur moest terug zijn. Na een vlotte douche liepen Trudie en ik Willemstad in. Een leuk stadje met gekleurde huizen in tropische vrolijke kleuren. De pontjesbrug Queen Emma was defect dus er voer een pontje naar de wijk Punda. We hebben hier wat boodschappen gedaan bij de drogist en nog wat gewinkeld. Het werd al donker zodat we de pont weer terug namen naar de andere kant. In een bar iets gedronken en website geupdate. Op de boot was een gigantische BBQ bij het zwembad echter dat hadden we gemist. Om 20.00 uur zaten we weer aan tafel in ons eigen restaurant. De obers hebben er schik in als ze ons zien. In het theater zou vanavond een show zijn van al het Indonesisch personeel. Ze kunnen best performen want dat hadden we al gemerkt tijdens het eten. Ben je jarig of is er iets te vieren dan komt een groot deel van de bediening rond je tafel een happy birthday lied zingen in hun taal. En er is iedere dag wel iets te vieren. Roelof en ik gingen om 21.00 uur van tafel omdat we de auto in de parkeergarage moesten plaatsen van een hotel naast de haven. Dat hebben we gedaan en de sleutel bij de receptie ingeleverd. Makkelijk allemaal. Toen we terug kwamen op de boot konden we ons dessert nog opeten. Ik ben daarna naar het bovendek gegaan want bij het zwembad was om 21.00 uur een groot dansfeest gaande met live muziek, Trudie volgde ook nog naderhand. Om 23.00 uur togen we naar het theater. We genoten van een mooie show. Ik, Fred. Werd met een aantal andere personen op het podium geroepen om op een speciaal Indisch bamboe instrument te spelen. Natuurlijk weer hilariteit alom. Om middernacht lagen we in bed. Op ons bed lag weer een volgend dier van handdoeken gevouwen, ditmaal een hond.

Dag 9
Aankomst Bonaire om 08.00 uur. We hadden met z’n vieren een snorkel arrangement geboekt want de onderwaterwereld hier is erg mooi. Om 09.00 uur verlieten we het schip en we werden al opgewacht door iemand van de snorkelboot. Deze grote houten boot lag naast ons schip aan de kade. Samen met nog 25 liefhebbers aan boord. Hier werden we gebrieft en werden de snorkels en vinnen uitgedeeld. Na ca. 30 minuten varen waren we op de plek. Het was fenomenaal wat een mooie gekleurde wereld van koraal en vissen. We hebben dit natuurlijk al vele malen gedaan met in het bijzonder het Great Barrier Reef in Australië maar het blijft geweldig. Ook komen er hier veel schildpadden voor echter die hebben we niet gezien, ook niet op een andere plek waar we heen voeren. Aan boord heb ik nog een onderwatercameraatje gekocht dus hoop dat de foto’s gelukt zijn.
Om 12.00 uur waren we terug op het schip dus tijd voor de lunch. Roelof en Heleen hebben nog een rondrit gemaakt op het eiland. Wij wilden omwille van de tijd nog even Kralendijk verkennen, de hoofdstad en even skypen met het thuisfront. Ook heerlijk nog even met onze kleindochter Puck gekeuveld. Om 17.00 uur verlieten we ook dit eiland weer. Wat gaat de tijd snel. Op ons balkon even heerlijk met z’n vieren de dag door gesproken onder het genot van een glas wijn en wat fruit. Trudie ging na de Spa en ik nog effe tikken. Om 20.00 uur weer heerlijk naar het restaurant.