Dag 7,

Onze eerste slaap nacht op de boot. Om 7 uur wakker waarna iedereen snel volgde. De rest van de bootcheck volgde en dat nam toch meer tijd in beslag dan gedacht. Ook werd het onderwater schip gecheckt met een go pro. Eigenlijk hetzelfde als het huren van een auto die je altijd na moet lopen op gebreken. Bij een boot ligt het iets gecompliceerder. Na alle checks werd, de dingy nog vergrendeld en werd er uitgeklaard in Grenada waarna we rond 13u de trossen losgooiden en de kaptein de boot de haven uitvoer en op koers lag. We voeren langs de westkust naar het noorden. Eerst een stuk op de motor, vervolgens gecombineerd met de fok en uiteindelijk werd het grootzeil gehesen. Heerlijk, de zon op de boot en een snelheid van 8 knopen. De bestemming was Ronde Island. Een groot onbewoond eiland. We hadden veel lol met elkaar maar er moest ook gewerkt worden met de nodige instructie. Rond half zes voeren we een baai in waar al diverse schepen lagen. Hier gingen we voor anker. Team 2 arriveerde niet lang hierna. De dingy werd overboord gehesen en de motor er aan gehangen. En ik maakte een testrondje. Aansluitend gingen we zwemmen. Jan maakte nog een zgn. Painkiller. Een drankje wat bestond uit rum, cocosmilk, ananassap, jus orange en nootmuskaat. Dit werd  onder het genot van een toast snel achterover gegooid. Het kon mij eerlijk gezegd niet bekoren. Het was tijd voor de bereiding van het avondeten. Rijst met een heerlijke saus van kokosmelk, kip, aubergine, bloemkool, paprika en verschillende kruiden. Erg smaakvol. Al met al een hele mooie dag met aansluitend nog een gezellige avond waar De kapitein nog instructie over knopen maken gaf.

Dag 8
Ontwaken in een gebied wat onbewoond is is wel heel erg gaaf. Het schip lag voor anker en maakte afgelopen nacht toch behoorlijk wat beweging. Allereerst weer effe zwemmen, douchen en aankleden en gereed maken voor de volgende afstand. Het doel was in eerste instantie Union Island maar werd Carriacou, een 10 mijls tocht. Het eiland is 34km2 groot en heeft ruim 5000 inwoners. en bestaat uit hoge heuvels, zandstranden en riffen. Er zijn geen rivieren dus regenwater is voor de bewoners erg belangrijk. De naam betekend “eiland van riffen”. We meerden af in Terrel Bay. Een mooie baai met een klein haventje. Veel zeilschepen gaan voor anker of liggen aan een boei, wat wij dus ook deden. De zeil tocht was gaaf met voldoende wind en heel ontspannen. Eenmaal vast aan de boei genieten van het mooie weer, lekker zwemmen en chillen. De dingy van boord en naar het vaste land voor boodschappen en een aantal van ons ging mee naar de wal. Rond 18.30u ging onze watertaxi, ik was de stuurman, pendelen naar het vaste land voor ons diner bij een lokaal restaurantje. We namen allemaal verse kreeft die we zelf uit hadden gezocht; uitmuntend. Een live band zorgde voor de muzikale Caribische sfeer. Er werd volop gedanst wat een gezellige sfeer gaf. Rond 21.30u ging ik met een aantal maten weer retour naar het schip. Het was aardedonker dus nog een kunst om het schip, wat gelukkig gemarkeerd was met een groen stuurboordslicht, te vinden tussen al die andere boten. Het was gelukkig de enige, de rest van de boten hadden allemaal een wit toplicht. Om 22.30 uur nog een tochtje om de rest aan boord te brengen. Nog een afzakkertje en om 23.30 uur het licht uit. Morgen een nieuw avontuur.