Dag 7
Een bezoek aan Cagliarie stond vandaag op het programma. De hoofdstad en tevens grootste stad van Sardinië omringt door moerassen en zoutvlakten. Na het ontbijt gingen we rond 9.15 uur op weg. Het was geen lange afstand om te overbruggen zodat we er met een klein uurtje waren. Allereerst reden we naar de mediamarkt. Ja die is hier ook. De oplader van de telefoon was stuk zodat we onze telefoons niet konden opladen. We kochten er één voor in de auto en dat was zo gepiept. Vanhier reden we naar het centrum van de stad. De drukte van het verkeer is te verglijken met Napels en Palermo, een drukte en getoeter van belang. Goed uitkijken, brutaal zijn en net doen of je Italiaan bent. Dat is natuurlijk niet moeilijk met een Italiaans kenteken. Maar we zijn in de loop der jaren wel wat gewend in Italië en als je in Napels en Palermo hebt auto gereden dan kun je dat in iedere grote stad van de wereld. Aan de haven vonden we snel een parkeerplaats en afrekenen vond plaats op dezelfde wijze plaats als gisteren. We moesten naar het oude stadscentrum dus dat was in eerste instantie een aardige klim. Het laatste gedeelte doe je met de lift. Je komt dan in de wijk Castello, de oudste wijk met leuke kleine straatjes en mooie gebouwen waaronder een, hoe kan het ook anders, kathedraal. De Santa Maria. Deze stond binnen in de steigers maar was wel te bezichtigen. Vanhier liepen we de straatjes door naar de Torre di San Pancrazio. Een mooie stadstoren die te beklimmen was voor een spectaculair uitzicht. Trudie bleef beneden en ik klom via allerlei houten trappen omhoog. Het stikte er van de duiven en stonk enorm naar duivenstront maar het uitzicht was niet minder. We hebben hier heerlijk rondgedoold en Trudie bracht ons op de mooiste plaatsen uit de Capitool reisgids. Koffie met koek mocht hier natuurlijk ook niet ontbreken. Dit stadsdeel is de moeite van een bezoek waard. Wat ons in veel plaatsen opvalt is dat er volop wordt gerestaureerd. De rest van de stad hebben we gelaten voor wat het was want we wilden nog een uurtje naar het strand. Dat was niet moeilijk te vinden. Rond 15.30 uur verlieten we het stranden reden weer richting Iglesias. De bebording is niet optimaal en we moesten de stad weer doorkruizen. Vanwege de drukte die weer op gang kwam misten we een bord en waren we de weg zoek. Dus Tom Tom girl weer aan die ons wederom met gemak weer op de juiste weg bracht. We zijn blij dat we hem hebben. Trudie wilde nog een Romaans kerkje bezoeken in Uta, een klein dorp. Het kerkje was gesloten, jammer. Doorgereden naar San Sperate een klein dorpje noordelijk van Cagliarie wat bekend staat om zijn muurschilderingen. Dit was de moeite waard. Soms leek het net of er een echte gevel stond maar dat was gezichtsbedrog. Er waren veel wandschilderingen te bewonderen. We moesten weer aanstalten maken om op ‘huis’ aan te gaan. Om 18.30 uur waren we weer op onze Agri. Het avondeten was weer een verrassing. De starter was bijna gelijk aan gisteren, nu met hartige taart en een mengeling van zure groente. Hier door heen zaten stukjes zeen. Het was best lekker echter achteraf hoorden we dat het vlees van het onderste deel van een koeienpoot was. Als je vooraf alles al zou weten wat  je zou eten nam je waarschijnlijk alleen het dessert. Maar het werd nog bonter, we kregen vervolgens een bord tuinbonen/linzen soep. Hoe verzinnen ze het. Trudie heeft één lepel genomen en ik heb maar met de neus dicht een half bord leeg gegeten. Wat hadden we weer een lol. Het was niet echt vies maar ja, als je je verheugd op pasta dan …. Hierna volgde vlees van een vogel die we op dit moment niet thuis kunnen brengen maar het smaakte naar kip. Stukjes vlees en poten met de tenen er nog aan geroosterd boven vuur. Het zag er allemaal erg bizar uit maar smaakte bijzonder alhoewel ik Fred alles in mijn eentje moest verorberen. Het waren wel allemaal Sardijnse streek gerechten. Trudie is vegetariër geworden. Het toetje was ijs overgoten met chocolade en hierbij allerlei verschillende soorten cake. De laatste nacht alweer hier.

Dag 8
Op weg naar de volgende Agri. Van Domusnovus reden we naar de stad Carbonia. Hier wat boodschappen gedaan in de supermarkt voor onze lunch. Vervolgens naar het centrum voor een internet point. Net buiten het centrum de auto neergezet en zowaar bijna voor een internet point; wat is geluk. Na onze website te hebben geupdate een kleine wandeling door het centrum, over de markt en effe lekker koffie gedronken. Een mooie stad met een modern centrum. Van hier de reis vervolgd naar Teulada en bij S. Isidora een aantal uurtjes heerlijk op het strand door gebracht. Rond 15.00 uur gingen we op weg naar de Agri Sa Tiria. Een mooie Agritorismo met een heerlijke kamer met een mooie veranda. We hebben gegeten in het restaurant. Gelukkig zijn er meer kamers bezet wat, wat meer reuring geeft. Het eten was weer van de streek. Uitermate lekker, echter het vlees was hetzelfde als gisteren, van een vogel waar ik nog steeds de naam niet van weet. Ik heb in m’n eentje een halve liter witte wijn opgedronken dus Trudie heeft het licht rond elfen uitgedaan.