Dag 5
We hadden het idee dat we al weken weg waren. Dat is een goed teken wordt er wel gezegd dus so it be. Trudie werd gisteravond niet lekker en moest overgeven, heel vervelend. Wellicht iets verkeerd gegeten. Ze voelt zich vandaag ook ellendig en had slecht geslapen. We zouden vandaag naar Ioannina rijden. Ons hotel Dovitel Boutique zat in Permata een stukje voor Ioannina. Onderweg staken we op bij Metsovo een leuk en levendig provincie stadje. De weg hier naartoe was fantastisch. Via een bergroute klommen we naar 1200 mtr met fabuleus uitzicht. Veel klimmen en dalen wat afwisselend rijdt. Daarnaast was er weinig verkeer. Vervolgens reden we via de tolweg A2 (2.10 euro) met lange tunnels op ons doel af. We zouden hier het folkloristisch museum bezoeken, wat gevestigd was in een voormalig huis van een rijke familie. We hadden helaas niet goed gelezen, want het was gesloten op donderdag. Trudie wilde door naar het hotel want ze voelde zich nog niet jofel. Het hotel lag naast de grotten van Perama. We hadden hier nog nooit van gehoord maar deze blijken tot de top te behoren in grottenland. Een mooi design hotelletje met een goede kamer lachte ons toe. Trudie dook direct het bed in en ik besloot de grotten te bezoeken. De entree lag op nog geen 100 mtr van het hotel dus een korte wandeling. Ik moest 20 minuten wachten voor een rondleiding en er sloten nog wat mensen aan, waaronder een blinde, dit kwam achteraf wel goed uit. De grot is 1100 mtr lang en toevallig ontdekt in 1942 door dorps bewoners die wilde schuilen voor de bombardementen. Het duurt ca. een uur om er door heen te lopen. Het was een pracht, met diverse grote ruimtes met enorme stalactieten en stalagmieten. We hebben inmiddels veel grotten bezocht in de wereld maar deze was werkelijk waar top. Het was een lange wandeling via paden en veel trappen maar meer dan de moeite waard voor 7 euro. Daarnaast liep ik achter de visueel gehandicapte wat niet erg opschoot en de groep in tweeën deelde zodat ik stiekem wat foto’s kon nemen, want dat mocht eigenlijk niet. Maar goed. Na dit bezoek terug naar het hotel en koffie. Eten deed ik alleen, in een plaatselijk restaurantje in de Hoofdstraat.

Dag 6

Heerlijk geslapen in een rustige omgeving. Trudie knapt langzaam op. Vandaag weer samen ontbeten. Grieks ontbijt is net iets uitgebreider dan Italiaans maar het blijft beperkt tot wat droog brood, jam, ei, yoghurt, koffie en mierzoete jus d’orange of wat daar voor doorgaat. We vertrokken naar het oudste orakel plaats van Griekenland Dodoni, ca. 27 km rijden. Het ligt in een prachtige groene vallei. Het orakel bestond uit een heilige eikenboom omringt door aan elkaar gesloten koperen ketels. Voorspellingen werden gedaan aan de hand van de geluiden die de ketels maakten in harmonie met het ruisen van de bladeren. Wie een vraag had kon deze op een loden tablet schrijven die dan door de priesteres aan Zeus werd voorgelezen. De originele eik is allang niet meer, er is wel een andere voor terug geplaatst. De eik was in een tempel geplaatst waar de fundamenten nog van over zijn. Daarnaast waren er nog fundamenten van een stadion, Akropolis en een byzanthijnse kapel, maar het amphitheater met een capaciteit van 17000 bezoekers, één van de grootste van Griekenland, is wel het mooiste wat je hier kunt bewonderen. Overal op het terrein vinden restauraties plaats om alles weer terug te brengen in de oude staat en toegankelijk te maken/houden voor bezoekers.
Het amphitheater kan men niet beklimmen omdat het volledig wordt gerestaureerd. De toegangsprijs was €6 pp. Al met al zijn het veel grote stenen van een vergane glorie wel een bezoek waard. We reden verder via de provinciale E55, een prachtige route via dalen en hoge ruige bergen, met mooie panorama. Via de westelijke kust met uitzicht op de Ionische Zee (EO18- E52) reden we naar Preveza. De westkust is hier gesplitst, door water, zeg maar als het IJsselmeer een binnenzee en verbonden middels een lange tunnel, (tol €3). We vervolgden de weg via een prachtige route met bloeiende oleanders, zicht op water van de binnenzee en nog twee grote meren. Een totaal ander landschap dan noordelijker.
Bij Ampiotchia gingen we de tolweg A5 op op richting Nafpaktos en Chiliadou het gehucht waar ons hotel ligt. De tolwegen zijn prima en kosten over een afstand van 100 km ongeveer €8 wat prima te doen is. Het hotel Cavos Fokidos is gelegen aan de kust. Een prachtig klein resort waar we twee nachten verbleven. Onze grote kamer ca 45mtr2 en uitzicht op zee en de Peloponessos is van alle gemakken voorzien, zelfs een mini kitchenette. We werden met alle vriendelijkheid ontvangen, dus na zo’n lange reis, ca. 300 km is dit heerlijk. Nog heerlijk in het zwembad gezwommen en een heerlijke Grieks salade gegeten.