Dag 3
Vandaag uitgeslapen tot 08.00 uur. Het was een oase van rust wat op zich al heerlijk was. We vertrokken na het ontbijt. Tijdens het uitchecken meldde de receptionist dat er nog betaald moest worden, echter dat was al gedaan via Booking. Zij moesten echter het bedrag via Booking op hun rekening boeken, met creditcard gegevens die zij hadden ontvangen van dit bedrijf echter deze man had dit niet eerder gedaan. Het kwam uiteindelijk allemaal goed. We reden richting Kastoria-stad wat op een schiereiland ligt in een groot meer wat bestaat uit een hoge berg waaromheen de stad is gebouwd. De stad heeft een nogal rijke historie, wat te zien is aan de grote en bijzondere huizen, de vele kerken en het prachtige groen. De bewoners waren grotendeels bont-handelaars waar de stad ook om bekend staat. Boven op de berg zit een kleine Byzantijnse kapel waar je met de auto heen kunt rijden en een 360 graden view hebt over de omgeving. Vervolgens reden we terug naar de stad en bezochten hier het Folkore Museum, sinds 1972 gehuisvest in één van de oudste voormalige stadshuizen, gebouwd tussen de 16e en 17e eeuw. De families die hier woonde waren gefortuneerd. Het huis was in een zo goede staat dat er geen restauratie nodig was en het in de originele staat was ook qua inrichting. Het huis bestond uit drie verdiepingen, op de begane grond een wijnmakerij, een koelkamer en een houtopslag voor de winter, op de 1e verdieping twee slaapkamers en op de derde verdieping twee woonkamers, meerdere slaapkamers, voor gebruik in de winter en de zomer. Daarnaast een enorme ruimte voor feesten etc. De keuken was buiten in de tuin in een klein bijgebouwtje waar de kok en de meid sliepen. Al met al kregen we een leuke persoonlijke rondleiding door een vrijwilliger. In het dorp was ook een museum met traditionele kleding gevestigd, echter dit was gesloten. Nadat we wat gedronken hadden op de boulevard, besloten we naar Kalambaka te rijden, onze volgende bestemming. We reden via de autosnelweg A29-A2 (nog geen tol) en de provinciale weg EO6 naar hotel Edelweiss. De route ging vooral door bergachtig gebied wat op de autosnelweg prima ging, echter de laatste 40 km kwam de snelheid niet boven de zestig km, wel een mooie route. Rond vieren arriveerden we bij het hotel, in het centrum van Kalambaka. Een snelle incheck, een kamer op de bovenste verdieping met uitzicht op de kloosters van Meteora. Wat willen we nog meer, ja juist een enorme overdekte terras van ca 30 m2 voor ons twee waar we wel een dansfestijn konden geven. Even lekker bijkomen, koffie en eten bij een pizzeria Santa Lucia, een echte aanrader Rond 23u het licht uit.

Dag 4
Wat is het hier mooi, vroeg wakker vanwege de vuilnisman die door de straat reed. Na het ontbijt vertrokken we naar Meteora, een korte rit van 4 km die je direct de bergen in laat rijden. Meteora is één van de 10 top bezienswaardigheden van Griekenland. Op de toppen van rotsachtige bergen die, het lijkt wel, rechtop uit de grond steken zijn kloosters gebouwd. Een magische omgeving. Hoe kregen ze het voor elkaar zeven eeuwen terug. Het grootste klooster, Great Meteoron, wat zoveel betekent als, Hoog Verhevene ligt op een grote platte rots 650 m, gebouwd in de 13e eeuw als kleine kapel door 14 monniken. De monnik Athanasius was de eerste monnik die omhoog was geklommen en een kapel bouwde. Met netten en touwen werden de spullen naar boven getrokken. Door de eeuwen groeide het klooster door de toename van het aantal monniken. Het is een prachtig klooster vanwaar je een fantastisch uitzicht hebt op de omgeving. De bereikbaarheid werd verbeterd via een lier met een bak eraan waarin mensen en goederen werden vervoerd. Inmiddels is het via aangelegde bruggen en een groot aantal trappen te bereiken. Massa’s toeristen trekken hier naar toe wat de portemonnee van de kloosters goed spekt zodat alles up to date kan blijven. Er waren ooit 26 kloosters, er zijn er nu nog maar zes bewoond en deze staan sinds 1986 op de Werelderfgoedlijst.
In de 17e en de daaropvolgende eeuwen raakten de kloosters in verval, kerkelijke problemen, politiek en oorlogen waren hiervan de oorzaak. Vanaf 1986 zijn er zes kloosters weer bewoond door monniken en wordt er alles aangedaan om ze in oorspronkelijk staat te restaureren zodat je een goed beeld krijgt hoe er vroeger werd geleefd. Er zijn allerlei verschillende ruimtes, een kloosterkerk met prachtige fresco’s, een hospitaaltje, meditatieruimtes, keuken, timmermanswerkplaats, wijnmakerij en woonverblijven. De entree is drie euro pp. het geld wordt ondermeer besteedt aan restauratie, onderhoud en inkomen. De overige kloosters zijn of verdwenen of ruïnes. We hebben twee kloosters bezocht, zo ook het Varlaam klooster, welke tegenover voornoemde is gebouwd, want het is bijna geen doen met al die smalle trappen en hitte. Trudie is blij dat ze de krukken, kruk en krak mee heeft anders was het helemaal geen doen. Het zijn haar dikke vrienden. Eerst van een platform ca 70 mtr. omhoog met een trap maar ook het klooster is één en al trap. Het is werkelijk waar fascinerend in een magische omgeving en een aanrader als je in de buurt bent. Rond vieren vertrokken we naar Trikala, een middelgrote stad ten zuiden van Kalambaka. Hier bezochten we het kasteel, de moskee Kursum Tzami en de traditionele buurt met de herenhuizen "Varousi". De post byzantijnse kerken waren helaas gesloten. Al met al was het een inspannend dag maar meer dan de moeite waard. We hadden nog een nacht in hotel Edelweiss.