19 juni
De volgende morgen na het uitgebreide ontbijt met de auto naar de oude stadskern om de trein te nemen naar Riposto. We zouden we een bezoek aan de Etna brengen. Op het station aangekomen bleek dat er vanaf 09.00 geen treinen meer richting Catania reden. Dus dan maar met de auto. Een vervelende rit omdat het noodweer werd onderweg, Regen kwam met bakken naar beneden. Wat dichter we bij het Etna massief kwamen, wat mooier het weer werd. We zouden niet een treintje rond de Etna gaan rijden. We zijn naar het beginpunt gereden. Dit was Riposto in plaats van Catania, De auto plaatsen in Catania is voorwat betreft de criminaliteit de kat op het spek binden. Nadat we de auto hadden geparkeerd in de nabijheid van het station bij het loket kaartjes gekocht. Toevallig stond er voor ons iemand die engels sprak. Om een hoop verwarring te voorkomen heeft hij voor ons de kaartjes gekocht. Totaal met twee personen circa F 29-. Een koopje. We wisten opdat ogenblik nog niet hoe laat de trein zou vertrekken. Wat bleek over 5 minuten en deze trein vertrok niet van dit station echter van een apart perron wat ongeveer op 5 minuten lopen lag. Rennen dan maar.
We hadden de trein gelukkig nog en vertrokken voor een boeiende treinreis. De tocht voerde ons langs de voet van de Etna langzaam omhoog en bediende allemaal kleine plaatsjes die tegen de berg aan lagen. Af en toe leek het of dat we door een maanlandschap reden. Overal lag lava. Links en rechts van het spoor afkomstig van diverse erupties een bizar gezicht. De totale reis zou 5 uur duren waarin een tussenstop van een uur lag in een plaatsje wat het dichtst bij de krater lag Randazzo echter nog nooit door een lava stroom getroffen was. De vulkaan rookte wel, niet te weten dat hij twee weken later uitbarstte. Het vervelende was dat alle winkels gesloten waren op het moment dat wij met de trein aankwamen. Maar ja het uitzicht was fabuleus en een wandelingetje door zo'n dorp heeft wel wat. Na een uur konden we met het boemeltje de reis vervolgen naar een grote plaats Catania. Het was avondspits en de trein raakte behoorlijk vol. Vanaf Catania met de Italiaanse spoorwegen naar Riposto waar de auto stond. Een mooie dag en een ervaring rijker. Nadat we in het hotel terug kwamen hebben we ons opgefrist en zijn weer terug gereden naar het centrum. Hier hebben we in achteraf straatje in een authentiek Italiaans restaurant heerlijk gegeten. Het was er gezellig druk. We konden hier genieten van een club vrouwen zeg maar de UVV die uit eten waren en erg luidruchtig. Omdat de vrouwen hun pizza niet op konden werden de resten in een doos gedaan om het thuis te consumeren. Dat kennen wij niet meer.

20 juni
Vanochtend hebben we op ons gemak ontbeten. We moesten ons opmaken voor de terugreis naar de boot in Palermo. De dag was nog lang dus eerst nog een bezoek aan het centrum waar de straten gevuld zijn met keramiekwinkels en bedrijfjes. Je kunt allerlei verschillende soorten keramiek bewonderen en kopen. Wij belanden in een keramiek atelier omdat we nog een vaas wilden kopen. Nadat de verkoopster vernam dat wij uit Holland kwamen wilde ze meteen met ons mee. Dat kon natuurlijk niet. Met een beetje Engels Duits en Italiaans door elkaar konden we een gesprek op gang houden en we kregen een rondleiding en kochten een mooie vaas. We hebben afgesproken dat zij in principe volgend jaar bij ons kan logeren. Ze was in de zevende hemel. In Caltirone lag een hele mooie trap die bestond uit treden ingelegd met keramiek tegeltjes We liepen de trap naar boven en bezochten daar een kerk. Een hele mooie stad. In het centrum hebben we de grootste kerststal bezocht van de wereld. Nadat we geluncht hadden zijn we aan de reis naar Palermo begonnen.

We moesten 160 km overbruggen. Eerst nog maar naar ons strandje want we moesten pas om 20.00 uur inchecken. Om 16.00 uur kwamen we op het strand aan. De zee was erg woest. We gingen uiteindelijk om 18.00 uur weg wat uiteindelijk veel te laat was. Op weg naar Palermo reden we nog een keer verkeerd waardoor we uiteindelijk 30 km om moesten rijden. Nogeven naar de supermarkt om drinken in te slaan voor op de boot. We zouden in Palermo naar MacDonalds gaan echter we belanden ook nog in de file. Uiteindelijk waren we om 19.30 uur bij MacDonalds. Fred snel eten gehaald. Toen door het drukke centrum naar de haven. Makkelijk te vinden zo dachten we maar niet heus. Trudie had op de kaart gekeken en zag dat dit een lange weg was. Echter mis. Onderweg gaf Trudie mij af en toe een frietje. Bij een geldautomaat nog even pinnen. Uiteindelijk waren we de weg kwijt. Soms moet toeval je geluk zijn. De weg waar wij uiteindelijk reden was opgebroken. We wisten niet waar we waren en stonden op een punt waar uiteindelijk 4 rijen auto's vanaf de andere kant doorheen moesten. Zie tekening. De enige kant die we opkonden was een straatje rechts echter daar werd geasfalteerd. Om paniek te voorkomen hier maar ingereden. Niet zo verstandig want het asfalt was nog warm. Werklui keken al verbaasd. De weg was breed genoeg om te keren en er stonden toevallig twee mannen met elkaar te praten. Fred stapte uit en vroeg de weg. De ene man begon dit in het italiaans uit te leggen echter hij kreeg al snel in de gaten dat dit geen soelaas bood. Het autootje van de man stond om de hoek en hij gaf aan dat hij wel voor ons uit wilde rijden. Zo gezegd zo gedaan. Nu we hadden het zonder deze hulp in het tijdsbestek van een kwartiert nooit gevonden. Uiteindelijk kwamen we om 20.10 uur op het haventerrein. We moesten de vouchers nog omwisselen voor instapkaarten. Dit ging gelukkig voorspoedig. Uiteindelijk konden we om 20.30 uur inchecken en iiingen zo'n beetje als laatste auto aan boord. Veel minder auto's dan op de heenreis. Trudie moest weer lopende de boot op hetzelfde als de heenreis. Omdat we als een van de laatste op de boot reden was het inparkeren makkelijker. Toch weer achteruitrijden echter maar een klein stukje de helling af. Uiteindelijk hadden we weer een mooie hut en om 21.00 uur zaten we aan de hamburger. Was nog warm. Lekker een bak koffie gezet en een douche. Daarna deel genomen aan het avond programma wat erg leuk was. llet bleek dat we een boot hadden die normaal naar Spanje vaart en nu als gevolg van een defecte boot naar Palermo moest. Een Spaanse show was het gevolg. Erg mooi. Om 01.00 uur gingen we te kooi. We lieten het licht aan. Trudie viel snel in slaap zonder dat ze bang was.