logo
Website Fred en Trudie
Home
Welkom
Gastenboek
Reisverslagen
Cruise 2022
Valencia 2022
Kos 2021
Midwolda 2021
Heino 2020
Caribbean 2020
Polen 2019
Cruise 2019
Griekenland 2018
Kos 2018
Wenen 2018
Cruise 2017
Wenen 2017
Kos 2016
Portugal 2016
Cruise 2015
Australie 2014
Cruise 2013
Griekenland Kos 2012
Caribbean 2011
Spanje 2011
Italië Basilica 2010
Dag 1/2 Napels
Dag 3 Campanië
Dag 4
Dag 5/6 Basilicata
Dag 7/8 Puglia
Dag 9/10
Dag 11/12
Dag 13
Dag 14/15 Molise
Dag 16/17
Dag 18/19/20
Noord Limburg 2010
Madrid 2009
Australie 08/09
Istanboel 2008
Spanje Andalusie 07
Lissabon 2007
Praag 2007
Sardinië 2006
Griekenland 2006
Nieuw Zeeland 2005
Brussel 2005
Italie Calabrie 2004
Australie 2002
Sicilië 2001
Fotoalbums

Dag1
Het heeft even geduurd maar het is zover; vakantie. Na een nogal hectische week en dag gisteren zit ik nu op Milaan Airport het begin van ons reisverslag te typen. De laatste dag voor je vakantie loopt altijd anders dan je denkt gepland te hebben achteraf altijd leuk. De ochtend relaxt begonnen, even over de boekenmarkt in Heemskerk en wat laatste boodschappen. Een kop koffie bij Roderick en Sophie en rond het middag uur kwamen Daniëlle en Marcel samen met onze kleine prinses Puck langs. Kleine Puck stoeit met de komst van haar boventandjes, is wat hangerig en heeft koorts, dat hoort er allemaal bij. Vervolgens de koffers gepakt en een laatste rukje door het huis. We zitten op het ogenblik zonder huishoudelijke hulp dus zelf maar even de poetsdoek ter hand nemen. Rond zes uur kwam Sophie waarmee we samen de laatste restjes uit de koelkast hebben opgegeten. Tuin gesproeid en rond negenen waren we klaar. Het was een mooie dag geweest die menig zweetdruppel liet lopen dus een heerlijk ontspannen bad was de kers op de pudding.
Om 5.00 uur liep de wekker af. Marcel bracht ons om 5.30 uur naar Schiphol. Ik had thuis al ingecheckt dus de koffers afgeven en vervolgens nog even ontbijten. Gezien de korte nacht waren we erg moe. Na een ontspannen vlucht met KLM landden we om 09.30 uur op Milaan. Hier moesten we overstappen voor de vervolg vlucht naar Napels. Om 12.05 uur vlogen we door en rond 13.00 uur kwam de Vesuvius in beeld dus Napels, here we are. Een korte busrit, á 3 euro pp, ja we zijn openbaar vervoer reizigers, bracht ons in 15 minuten naar het station, vanwaar het
Best Western Hotel Plaza nog 5 minuten lopen was.
Na een snelle, vriendelijke check in kregen we een kamer op de 4e etage. Niet groot maar wel netjes en voorzien van alle gemakken. Overigens hebben we goede ervaringen met Best Western hotels.
Nadat we de koffers aan de kant gezet hadden gingen we op zoek naar een terras. Het is 27 graden dus iets warmer dan in Holland, de overgang is groot. De stationsomgeving waar ook het hotel zich bevindt oogt niet echt als een uitnodigende omgeving. Nu geldt dit overigens voor veel stationsomgevingen in grote steden en bovendien zitten we midden in het centrum en dus; de bezienswaardigheden.
De omgeving is multiculti maar de Afrikanen hebben de overhand. Veel marktkraampjes waar allerhande rotzooi wordt verkocht. Een gezellige drukte en dan is het nog maar zondag. We voelen ons op het gemak maar het blijft uitkijken want zakken rollers zijn altijd waakzaam over andermans spullen. Dit geldt natuurlijk niet alleen voor Napels, laat ik daar duidelijk over zijn. Ook hebben we het station met een bezoekje vereerd om ons te oriënteren op de plek waar we over vier dagen de huurauto ophalen. Ik zeg maar; regeren is vooruitzien. Na het nuttigen van een frisje en een lekker koekje terug naar het hotel. Toch een beetje verreisd en moe dus voordat we gaan eten heerlijk effe ontspannen op de kamer. Trudie ligt al helemaal ontspannen want terwijl ik dit type is ze al in diepe rust.

By the way:
Onze kamer ligt aan een drukke doorgaande straat maar we hebben er geen last van gezien de optimale isolatie van de kamer met een Frans balkonnetje. De straten waren vandaag erg smerig met veel zwerfvuil. De stad wordt ‘s nachts gereinigd en dat heb ik vannacht eens gade geslagen wat leuk is om te zien.

Dag 2
Lang zal ze leven, lang zal ze leven, vandaag wordt Trudie 51. Haar verjaardag in Italië,dat is toch weer een andere beleving. Maar goed we komen de dag wel op gepaste wijze door. Na het ontbijt, uitgebreid voor Italiaanse begrippen, togen we naar centro historico waar we een wandelroute zouden doen die ons langs de highlights zou leiden. Napels heeft veel historie en veel verschillende invloeden gekend. In het centrum komt de geschiedenis en de architectuur tot leven. Er zijn veel kerken, de één nog bijzonderder dan de ander. Veel staan er op de wereld erfgoedlijst. Verrassen is dat een gevel niets zegt over wat er achter zit, kom je echter binnen dan ontluikt zich een andere wereld. Enorme ruimtes met kleine kapelletjes, zalen met mooie wandschilderingen (fresco’s) en serene rust en koelte. Een aantal bijzonder kerken zijn de Gesú Nuovo, de San Domenico Maggiore en de Duomo. Overigens zijn ook nog in een aantal andere kerken geweest echter je moet oppassen voor overkill. In de Duomo was een huwelijksinzegening waar we even van konden genieten.
Het centrum is een aaneenschakeling van smalle straatjes waar je ogen in je achterhoofd moet hebben, want auto’s en scooters rijden met grote snelheid langs je heen. Een groot deel van het centrum is gelukkig autovrij. De straten zijn zo smal dat de zon er het nakijken heeft. Zoals in de boekjes beschreven is het erg pittoresk, wasgoed aan de balkons en mooie bloeiende planten en temperamentvolle bewoners, bovendien is het er heerlijk om te lopen gezien de temperatuur.
We dronken koffie met een stuk taart ter ere van de verjaardag van Trudie, ze stapte even van het dieet af en dat mag natuurlijk. Ook genoten we van een grote vrachtauto die in een straat, met aan beide zijden geparkeerde auto’s, parkeerverboden heeft men lak aan,met millimeter werk langs de auto’s reed geëscorteerd door enkele bouwvakker die de geparkeerde auto’s die in de weg stonden deels optilden en opzij schoven. We hebben ons rot gelachen, maar een buitengewoon goede chauffeur die een pluim verdiend voor zijn uitmuntende stuurmanskunst.
Rond 16.00 uur waren we effe terug op de kamer om de benen even te ontzien en te aperitieven.

Om zes uur weer op weg, richting de haven. We willen nog naar het eiland Procida, dit is minder toeristisch dan Capri. Op onze tocht langs de haven vertrok er net een gigantisch cruiseschip en lagen er nog een aantal. Het is een prachtig gezicht om dit enorme gevaarte weg te zien varen. We besloten om op niet al te lange termijn het cruiseconcept ook maar eens uit te proberen. De Griekse eilanden lijken ons wel wat. De informatie die we moesten hebben konden we niet krijgen omdat alles al gesloten was. Dan vanavond maar vragen in het hotel. Het verkeer hier is een enorme warboel. Dit wisten we al van Palermo waar we een aantal jaren terug al zelf gereden hadden maar hier is het ook een heksenketel nog temeer omdat Napels, net als veel andere grote steden, één grote bouwput is vwb. de infrastructuur. In Italië geldt altijd het recht van de sterkste in het verkeer en in een stad met meer dan drie miljoen inwoners kun je wel raden naar dat gedrag. Sterker nog als er brand is of een ongeval verwacht dan maar niet dat de hulptroepen zoals hier in Nederland binnen een afgesproken tijd op de plek des onheil zijn want ondanks de sirene,ze staan gewoon letterlijk vast en niemand zal ook maar een haarbreedte opzij gaan. Verkeersregels zijn er maar op het zebrapad met verkeerslichten rijden ze je nog ondersteboven. Al toeterend baant men zich een weg door het kleinste gaatje en van een tweebaansweg in één richting gaat men met zes auto’s door de bocht. Dan maar op zoek naar een restaurant en die zijn er genoeg maar die ene die in onze reisgids staat en wordt aanbevolen om zijn streekgerechten waar zit die nu. Een digitale routeplanner hebben we niet nodig, nee dat is Trudie, een uitmuntende kaartlezer en gids die je op de juiste plek brengt. Een gezellig restaurant La Cantina di Masaniello in de Via Donnalbina 28; Een aanrader.
Trudie heeft hier een heerlijk verjaardag vismenu gegeten. De vis werd door de ober/eigenaar na opdienen voor Trudie geheel gefileerd en het was delisiozo. Zelf had ik pasta met mosselen, krab en andere zeedieren en dit smaakte ook heerlijk. Terug naar het hotel blijven we ons verwonderen over het vele zwerfvuil op straat en alle rotzooi op de stoep. Eerlijk is eerlijk, om te vermelden dat Napels een smerige stad is ondanks dat de reiniging er alles aan doet om er nog wat van te maken. Het ligt grotendeel aan haar inwoners die alles gewoon op straat gooien. Wij hebben al heel wat grote steden in Europa en daar buiten gezien maar zo smerig als dat het hier is hebben wij nog niet eerder meegemaakt. Om 22.00 uur weer in het hotel en hier maar even geïnformeerd hoe we naar het eiland Procida kunnen. Dit werd ons haarfijn uitgelegd zodat we overmorgen buitengaats gaan.